Өлең, жыр, ақындар

Шаһар кезген

  • 24.07.2020
  • 0
  • 1
  • 4154
Өртеніп ұмыт болған сағыныштан,
Жұрт іші ағып келем, сабылысқан.
Жанарымнан сан ұшқын шашырайды,
Іштегі бітпейтұғын жарылыстан.
Ағып келем…
Теңіздей халық іші,
Кекілімді сипайды жарық ұшы.
Мен туралы білмейтін мына жұрттың,
Ұнайтыны несі екен сабылысы?
Ағып келем…
Өзгелердің қимылын бағып келем,
Ми қозып,
Лапылдайды жанып денем.
Сүйе аламын білемін, бәрін-бәрін,
Жүрегімді тұтатып, жарық берем!
Ағып келем…
Амалсыз, қарсылықсыз,
Көңіл тыныш, ми сергек, жан-құлықсыз.
Мына нөпір әкетсің, адастырсын,
Қамасын бір бұрышқа жаңғырықсыз!
Көздері көздеріммен шағылысқан,
Бір сәтте Мұңым – мыстан
бұрылыстан,
Атып шығып алқымыма қолын созар,
Аумайтын кәрі түрі ыбылыстан.
Қорықпаймын!
Садақаға өлең өріп бере салам,
Жұлып алып кез келген құбылыстан!
Сыңғыр етсе сәулесі сынық ойдың,
Жүрегі жылып кетер, сұмырайдың!
Ал, мен ары жұрт іші аға берем,
Ешқашан ештеңеден жылымаймын…



Пікірлер (1)

Асылжамал апа

Шаһар кезген. Көзіме жас үйірді. Қазіргі қарбалас қоғамның адамдарының табиғаты. Бәрі асығыс. Жүрегіңе Алла жылу берсін, балам! Шығармашылық табыс, ұзақ өмір тілеймін

Пікір қалдырыңыз

Тілек

  • 0
  • 0

Сенім керек –
Үмітімнің шырағы,
Біліп тұрып, білгім келіп тұрады.
Жылдарды емес, табиғаттың әр кезгі,

Толық

Тамшы мен тас

  • 0
  • 1

Бүгінгі түн – түн емес-ті,
Ай қарайды марқайып.
Тамшы желмен күбірлесті,
тас үстінде жантайып.

Толық

Келіншек тал

  • 0
  • 0

Сабағыңнан мөлдіреп өлең-шықтар,
Сен неге жылап тұрсың, келіншек тал?
Көктем әлі келмейді, есесіне,
Көбелектей жауады көңілшек қар…

Толық

Қарап көріңіз