Өлең, жыр, ақындар

Алабұрту

  • 24.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3986
Мен баяғы баламын, кекілдімін…
Әй, бірдеңе білетін секілдімін.
Түнде менің етімді ұйқы құшып,
Таңсәріде сүйеді дәтімді Күн.
Өтініш пен өкініш арасында,
тоңып жүрмін, өмірдің жағасында.
Түстерімде – сабылып сансыз аруақ,
Бата берер…
Нанбайсың… нанасың да.
Шаршадым ба өмірден?
Жалықтым ба?
Жұмақ – анда… білемін, тамұқ мұнда.
Менің ішкі дүниемді аластауға,
құдыреті жетпейді-ау жарықтың да…
Бір үмітті іздеймін бекер күннен.
Шынымды айттым.
Ал, содан өтелді нем?
Нәрестенің иісін аңсап жүрмін…
Әлде, қатты сағындым Әкемді мен?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяз

  • 1
  • 0

Бейдауаның ісеріндей мына аяз,
Тұтқын жанның кісеніндей мына аяз,
Соңғы ақша шытырындай мына аяз,
Қатқан нанның қытырындай мына аяз,

Толық

Түнек басып тұрғанмен, көңілде нұр

  • 0
  • 0

Түнек басып тұрғанмен, көңілде нұр,
Аспан жақтан жарқырап төгілген гүл.
Жасыл қанат түстегі періштелер,
Жанарынан түн тамып өңімде жүр.

Толық

Аула

  • 0
  • 0

Қажетсіз арманымдай мына аула,
Әсер етпес тұншығып жылауы да.
Жапырақтың тым бөтен құлауы да,
Терезенің тым бөтен қырауы да.

Толық

Қарап көріңіз