Өлең, жыр, ақындар

Алабұрту

  • 24.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3971
Мен баяғы баламын, кекілдімін…
Әй, бірдеңе білетін секілдімін.
Түнде менің етімді ұйқы құшып,
Таңсәріде сүйеді дәтімді Күн.
Өтініш пен өкініш арасында,
тоңып жүрмін, өмірдің жағасында.
Түстерімде – сабылып сансыз аруақ,
Бата берер…
Нанбайсың… нанасың да.
Шаршадым ба өмірден?
Жалықтым ба?
Жұмақ – анда… білемін, тамұқ мұнда.
Менің ішкі дүниемді аластауға,
құдыреті жетпейді-ау жарықтың да…
Бір үмітті іздеймін бекер күннен.
Шынымды айттым.
Ал, содан өтелді нем?
Нәрестенің иісін аңсап жүрмін…
Әлде, қатты сағындым Әкемді мен?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Беймәлім бір жағдайларды түсінем

  • 0
  • 0

Беймәлім бір жағдайларды түсінем,
Түсінем де, ауыр-ауыр күрсінем.
Содан кейін бір тылсымның күшімен,
Өлең жазып отырамын, қарайып,

Толық

Аяз

  • 1
  • 0

Бейдауаның ісеріндей мына аяз,
Тұтқын жанның кісеніндей мына аяз,
Соңғы ақша шытырындай мына аяз,
Қатқан нанның қытырындай мына аяз,

Толық

Жұмбақ

  • 0
  • 3

Сол үшін шығады жолға бәрі,
Сол үшін құрбандық – қолда бары.
Сол үшін күз назданады,
Сол үшін көктем бұлданады!

Толық

Қарап көріңіз