Өлең, жыр, ақындар

Алабұрту

  • 24.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3445
Мен баяғы баламын, кекілдімін…
Әй, бірдеңе білетін секілдімін.
Түнде менің етімді ұйқы құшып,
Таңсәріде сүйеді дәтімді Күн.
Өтініш пен өкініш арасында,
тоңып жүрмін, өмірдің жағасында.
Түстерімде – сабылып сансыз аруақ,
Бата берер…
Нанбайсың… нанасың да.
Шаршадым ба өмірден?
Жалықтым ба?
Жұмақ – анда… білемін, тамұқ мұнда.
Менің ішкі дүниемді аластауға,
құдыреті жетпейді-ау жарықтың да…
Бір үмітті іздеймін бекер күннен.
Шынымды айттым.
Ал, содан өтелді нем?
Нәрестенің иісін аңсап жүрмін…
Әлде, қатты сағындым Әкемді мен?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан шыдамай өз-өзіңді алдауға

  • 0
  • 0

Жан шыдамай өз-өзіңді алдауға,
Тал да қалмай ең соңғы рет қармауға,
«Біттім!» – деп ап…
Бір себепті табарсың,

Толық

Жұмбақ

  • 0
  • 3

Сол үшін шығады жолға бәрі,
Сол үшін құрбандық – қолда бары.
Сол үшін күз назданады,
Сол үшін көктем бұлданады!

Толық

Аула

  • 0
  • 0

Қажетсіз арманымдай мына аула,
Әсер етпес тұншығып жылауы да.
Жапырақтың тым бөтен құлауы да,
Терезенің тым бөтен қырауы да.

Толық

Қарап көріңіз