Өлең, жыр, ақындар

Екі сурет

  • 24.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1859
Сұлу көрсем соңынан жүгіретін
Мынау – менің жас күнгі сүгіретім.
Шарап берсең шалқалап сіміретін
Мынау – менің бүгінгі сүгіретім.

Осы менің бүгінгі сүгіретім,
Қарай берме қажыған түріме тым.
Аяғына жем түскен тұғыр құсап
Етегіме болыппын сүрінетін.

Қашан қалай келтірген кім ретін
Көн секілді тартылған сірі бетім.
Күндер қайда жоғалған
Көлге барсам
Қармағыма ақ сазан ілінетін?

Жігіт едім жақсыға жүгінетін,
Жөнім бар-ау жалғаннан түңілетін.
Сындыр барлық айнаны!
Жырт альбомды!
Көрінбесін көзіме сүгіретім...
Сен не деген шеберсің, құдіретім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

* * *

  • 0
  • 0

Тағдырдың болмаған соң қожасы адам,
Бермейміз ертелі-кеш маза саған.
Басымды тауға да ұрдым, тасқа да ұрдым–
Бармақтай бақ берші деп, о, жасаған!

Толық

Дилемма

  • 0
  • 0

Қимайтын жанды қапа еттім,
Жақындарымды жат еттім.
Ортасында ылғи қаламын
Ербеңдеп жатқан екі оқтың.

Толық

Пессимизм

  • 0
  • 0

Пенде болсаң – болмайсың шерден кенде,
Шер сарқылар, таусылар жерге енгенде.
Қу дүние шырмаса шырмауықтай
Өтер бүкіл ғұмырың сергелдеңде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар