Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

Жалғыз қалып сен кеткелі өмірімнен,
Оңашада тынышталып үйреніппін.
Байқалады сағыныштық көңілімнен,
Жаным әттең, сені іздеп күйреніп тұр.

Қысқа ғана уақыт болып арамызда,
Серік болып сен маған қалып едің.
Қатынасты тым үзгілеп барамыз ба,
Суып тұрған мінезімді бағып едің.

Танысқанда алғаш біздер есіңде мe?
Тым сыпайы көрінгенбіз бірімізге.
Жүрегіміз алыстап баратындай,
Айтшы күнім, біз өзі тіріміз бе?

Жоғалтпашы сеніміңді болашаққа,
Бәлкім тағы қосылармыз мәңгілікке.
Махаббат деп аталатын бұл ошаққа,
Қолдау беріп, қарсы тұршы сан күдікке.

Сен сездің бе сағынышты жанымдағы?
Көзді жұмып, ашсам да іздей берем.
Тарихымды өшірмеші жадымдағы,
Сене білші сезіміме, мен де сенем.

Қиындықты жеңе білші төзімменен.
Сені аңсап тұрайыншы анда-санда.
Ал мен болсам ойнай берем өзімменен,
Сүйіктің боп, жүрегіңде қалмасам да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар