Өлең, жыр, ақындар

Жайық

Жарқын жүзбен жайраңдап
Жатырсың ағып, Жайығым,
Жағаңда ойнап, сайраңдап
Ескенмін заман қайығын.

Сырғып аққан сынаптай
Сабырлы өзен, салқын су,
Толқыныңды құшақтай
Келіп қонды бір аққу.

Қанаттанып жағаңда
Еді-ау бір кез ол ұшқан,
Сол бір аққу мен едім,
Келіп тұрмын алыстан.

Есіңде ме, Жайығым,
Қалмадың ба жатырқап?
Жамылып кеш сағымын
Келмеуші ме ем ән шырқап...

Ойын, күлкі әзілмен
Бойыңда өткен талай күн...
Жайық, саған қазір де
Риза бола қараймын.



Пікірлер (1)

мұхит әлия

сіздін олендериниз баскалардан озгеше оте тамаша

Пікір қалдырыңыз

Қызғалдақ

  • 0
  • 1

Өртенген үй орнында
Өскен жалғыз қызғалдақ,
Кез боп қалдың жолымда,
Аялдаттың азырақ.

Толық

Алатау

  • 1
  • 5

Алатау бұлт асырмай асқарынан,
Тұр қарап туған дала аспанынан.
Асылып Алатауға ай менен күн,
Жарқылдап шұғыла шашқан тастарынан.

Толық

Ақын ажалы

  • 0
  • 0

Мерт болды ақын, бықсық өсек
Ар пендесін кетті жұлып.
Кеудесінде оқ, шөлдетіп кек,
Абзал басын иді сұлық.

Толық

Қарап көріңіз