Өлең, жыр, ақындар

Бұрымыңды жел өрген

  • 01.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1189
Бұрымыңды жел өрген,
Бұтағы торғын, бұраң бел,
Бұлғаңдап шiркiн белеңнен
Бұрылып кетшi құлаңмен.
Аққұба жүзiң, ақ тiсiң,
Ағын су сүйген-ау бiр кез.
Ағарып атқан таңбысың,
Ақмоншақ шықтай жәудiр көз.
Салқында көлге ат тiреп,
Салуалы өзен жүгiн бiр.
Салалы саусақ, ақ бiлек,
Сабау кiрпiгiңе iлiндiр.
Маралдай әсем, қарағым,
Мазамды алдың тағы да.
Мөлдiреп мойыл жанарың
Мөр басып кеттi жаныма.
Iлкiде көңiл басылмай,
Iшiнен көрiп көк талдың.
Iлетiн бала лашындай
Iркiлмей барып... тоқталдым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала кез. Ауыл таңы

  • 0
  • 0

Бусанған белдер бұлдыр сағымға керiлiп,
Итарқа қидан итшiлеп шыққан жел үрiп.
Малын сау уға мамырлай басса жеңгейлер,
Бақташы жiгiт барлыға «бол!» деп демiгiп.

Толық

Тебінде

  • 0
  • 0

Ықтасын болмай тау iшi,
Ызғарын ұлытып.
Сары аяз қарып бет-жүзiн, мұз қатып кiрпiк,
Қайың құрығын сүйретiп қайқаңға шықты

Толық

Тал түс

  • 0
  • 0

Алашабыр күн ақиып кетер,
Аңызақ соғып түстiктен.
Жауыным қайда ақ құйып өтер,
Жасырынған ба құс бiткен?

Толық

Қарап көріңіз