Сөз ауыру
- 0
- 0
Сөлтінің жары сұр бұзық,
Сөз қуып «есе» даулайды:
Ұшынған сөзді «тұрғызып»,
«Ұшқынан жалын қаулайды».
«Ерте тұрып, жаттығамын, шынығам!
Еңбек етем, таза ауада тынығам!»-
Деген сөзі – құрғақ болып қалады:
Мекен өзі «месқарын» боп барады.
ЕЛУБАЕВА ҰЛДАНА
Керемет маған ұнады көп көмек берді
ЕЛУБАЕВА ҰЛДАНА
Керемет