Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырдан соң

  • 11.08.2020
  • 0
  • 0
  • 2895
Күміс кірпік өткір сәуле жерде ойнар
Шаңқай түсте ысып кеткен күн қайнар
Мазасыз жел кетіп еді жоғалып,
Бір мезгілде алып келді бұлт айдап.
Тына қалды ішін тартып жел енді
Қара жақбыр құйып ала жөнелді.
Ойнап еді бір топ бала ілкіде,
Санын соғып, алақайлап.
Ал, енді
Жаңбырдың мол селдетерін білгесін,
Жүгірісіп үйді-үйіне жиды есін.
Өтті нөсер бөбектерді су-су қып,
Денесіне жабыстырып жейдесін.
Сімірді де тұрған қақты, шалшықты..
Сілкінді бір, сусаған жер тыншықты.
Сахна – аспан, шымылдық – бұлт
Сығалады, нұрын сеуіп күн шықты.
Жұтты гүлдер нөсер суын, шуақты.
Жылғалардан жылжып қана су ақты
Жаңбырдан соң күлімдеді табиғат,
Жақсы баға
Алған бала
Сыяқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз

  • 0
  • 0

Жалғыз түйір нәр болмайды тамырға,
Жалғыздықпен қорқытады қабыр да.
Жалғыз ішек жарытпайды күй тартып,
Жалғыз кірпіш бола алмайды қабырға.

Толық

Жарыс

  • 0
  • 1

Қара су боп тер ақты,
Қызып алған денеміз.
Түріп алып балақты
Жарысып біз келеміз.

Толық

Сынасаңдар сынаңыздар, сөкпеңдер

  • 0
  • 0

Сынасаңдар сынаңыздар, сөкпеңдер,
Сезеді ішім — асығыстық көп менде.
Қайтем енді!
Зілдей болып басты мұң.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар