Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырдан соң

  • 11.08.2020
  • 0
  • 0
  • 3164
Күміс кірпік өткір сәуле жерде ойнар
Шаңқай түсте ысып кеткен күн қайнар
Мазасыз жел кетіп еді жоғалып,
Бір мезгілде алып келді бұлт айдап.
Тына қалды ішін тартып жел енді
Қара жақбыр құйып ала жөнелді.
Ойнап еді бір топ бала ілкіде,
Санын соғып, алақайлап.
Ал, енді
Жаңбырдың мол селдетерін білгесін,
Жүгірісіп үйді-үйіне жиды есін.
Өтті нөсер бөбектерді су-су қып,
Денесіне жабыстырып жейдесін.
Сімірді де тұрған қақты, шалшықты..
Сілкінді бір, сусаған жер тыншықты.
Сахна – аспан, шымылдық – бұлт
Сығалады, нұрын сеуіп күн шықты.
Жұтты гүлдер нөсер суын, шуақты.
Жылғалардан жылжып қана су ақты
Жаңбырдан соң күлімдеді табиғат,
Жақсы баға
Алған бала
Сыяқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, тіршілік

  • 0
  • 1

О, тіршілік!
Мен үшін қиындама.
Қиналады балам деп үйімде ана.
Теңге де емес,

Толық

Қанатты қыз болсам…

  • 0
  • 0

Қанатты қыз болсам…
Мынау – менің құндақтаулы жатқаным,
Ана сүтін тұңғыш рет татқаным.
Қадыр Мырза Әли

Толық

Айтатын сыр

  • 0
  • 1

Айтатын сыр,
Жазатын жыр көп менде.
Шалқып жүріп байқамаппын көктемде.
Шаншу болып қадалған оқ сөздерден

Толық

Қарап көріңіз