Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырдан соң

  • 11.08.2020
  • 0
  • 0
  • 2937
Күміс кірпік өткір сәуле жерде ойнар
Шаңқай түсте ысып кеткен күн қайнар
Мазасыз жел кетіп еді жоғалып,
Бір мезгілде алып келді бұлт айдап.
Тына қалды ішін тартып жел енді
Қара жақбыр құйып ала жөнелді.
Ойнап еді бір топ бала ілкіде,
Санын соғып, алақайлап.
Ал, енді
Жаңбырдың мол селдетерін білгесін,
Жүгірісіп үйді-үйіне жиды есін.
Өтті нөсер бөбектерді су-су қып,
Денесіне жабыстырып жейдесін.
Сімірді де тұрған қақты, шалшықты..
Сілкінді бір, сусаған жер тыншықты.
Сахна – аспан, шымылдық – бұлт
Сығалады, нұрын сеуіп күн шықты.
Жұтты гүлдер нөсер суын, шуақты.
Жылғалардан жылжып қана су ақты
Жаңбырдан соң күлімдеді табиғат,
Жақсы баға
Алған бала
Сыяқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғалдаққа толған кезде көркем қыр

  • 0
  • 0

Қызғалдаққа толған кезде көркем қыр
Гүл патшасы сен боласың ертең бір.
Биігі ме,
Күйігі ме біреудің

Толық

Кеше ғана бала едік

  • 0
  • 0

Кеше ғана бала едік,
Сенесің бе?
Жүрміз қазір қырықтың белесінде,
Жоқ есімде көңілді балалық шақ,

Толық

Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер

  • 0
  • 0

Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер.
Пайғамбарды менсінбейді менмендер.
Қай кезде де көлегейлеп күнді бұлт,
Қай кезде де үрген пілге қандендер.

Толық

Қарап көріңіз