Өлең, жыр, ақындар

Шолпанға

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 656
Жақыным - достар жанашыр,
Жатырқаушы едім жатты көп.
Сен енді қызым
Барасың,
Бәрінен соның тәтті боп.
Бұрынғы көңіл көңіл ме,
Тасытып мені жеттің сен.
Тәтті дәм көп ед өмірде,
Бәрінен асып кеттің сен.
Әкенің көңілін елеп пе ек,
Түскенде білдім басыма.
Баланың орны бөлек пе ед,
Айнала бердім қасыңа.
Кіргенде келіп есіктен,
Аңсарым саған ауды да.
Беліңді шешіп бесіктен,
Баурыма қыстым, бауырыма.
Ұйқыңнан сол сәт оянып,
Қарадың шарпып отты леп,
Бұлқынып құттай аяғың,
Кеудемді жатты тепкілеп.
Шаршасам алған тынымым,
Өзіңмен ойнау болар ма.
Сусасам саған құлыным,
Сірәда шөлім қанар ма.
Келгенде көңілім басылып,
Ойнаттың беттен отымды.
Баласы ең шалдың жасырып,
Сүйейін тосшы бетіңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан

  • 0
  • 0

Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан
Әлди-ай.
Әкең сенің қайыспай қайда шапқан,
Әлди-ай,

Толық

Күй құдіреті

  • 0
  • 0

Таптырмастан жүр еді көңіл емі,
Не тіледі, өмірден не біледі.
Жанған отқа жаңбырдай нөсерлетіп,
Сондай сәтте көктен төгіледі.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Арғымақ мінсем деп едім,
Тақымы жұрттың тимеген.
Ешкімге басын имеген,
Аршындай шапқан кезінде,

Толық

Қарап көріңіз