Өлең, жыр, ақындар

Жағалауда құба тал

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 945
Жағалауда құба тал,
Тал арасы жалбыз ғой.
Суат жаққа құдаша
Келе жатыр, жалғыз ғой...
Ақ балтыры қозғалса,
Ақ көйлегін жел қаққан.
Оң аяғын созғанша
Сол аяғын шаң қапқан.
Қас пен көздің арасы,
Ақшам ба, әлде іңір ме?
Бейсеубет бір, шамасы,
Қонақ бар-ау үйінде.
Жағалауға көз салдым,
Жақындады бойжеткен.
Биыл осы жаз салқын,
Тоңазыдым көйлекшең.
Қадала қарап тұр едім,
Қай жақтан...біреу қабаққа
Қарсыдан шығып қылт етті,
Жүрегім менің бүлк етті...
...Жағаның желі жалбыздың
Жас иісін маған үрлеп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір білгенім

  • 0
  • 0

Білмеуші ем, өмір сондай күрделі екен,
Күрмеуіне кездеспей жүрген екем.
Арман деген алыста – әріде екен,
Жалған деген жаныңда – іргеде екен.

Толық

Атақ

  • 0
  • 0

Баяғыда көп қазақ Мекке барған,
Шығындалған, шашылған, көп тоналған.
Байлық шашып қажылық атақ алған,
Атақ болған ақылы жеткен арман.

Толық

Қосылған қос айдын

  • 0
  • 0

Айнакөл мен Қаракөл – медиен белдің қос меңі,
Суыңа көптен шомылмай суыса ізім, кеш мені.
Жыртқанда көлдің жиегін
отарын әкем құмға айдап,

Толық

Қарап көріңіз