Өлең, жыр, ақындар

Жағалауда құба тал

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1043
Жағалауда құба тал,
Тал арасы жалбыз ғой.
Суат жаққа құдаша
Келе жатыр, жалғыз ғой...
Ақ балтыры қозғалса,
Ақ көйлегін жел қаққан.
Оң аяғын созғанша
Сол аяғын шаң қапқан.
Қас пен көздің арасы,
Ақшам ба, әлде іңір ме?
Бейсеубет бір, шамасы,
Қонақ бар-ау үйінде.
Жағалауға көз салдым,
Жақындады бойжеткен.
Биыл осы жаз салқын,
Тоңазыдым көйлекшең.
Қадала қарап тұр едім,
Қай жақтан...біреу қабаққа
Қарсыдан шығып қылт етті,
Жүрегім менің бүлк етті...
...Жағаның желі жалбыздың
Жас иісін маған үрлеп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлдім, ойнадым кезінде

  • 0
  • 0

Күлдім, ойнадым кезінде,
Бір күн ойладым: «Сезімге
Кеудем жүргенде күмбірлеп
Құл боп кетпейін, құрғыр», – деп.

Толық

Тәуелді болғым келеді

  • 0
  • 0

Махаббат деген – жүрек пен мидың «шаруасы»,
Жүрек пен мидың бағасыз сиқыр саудасы.
Келеді бітпей, келеді жүріп мәңгілік
Мәңгілік бітпес бітімнің басы, дау басы.

Толық

Әкені сағынамын

  • 0
  • 0

Әкем дүние салды...
Артында бір шаңырақ – бір үй қалды.
«Сырқатым бар» деуші еді сыпайылап,
Көзін жұмбай, тіріде кім иланды?..

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар