Өлең, жыр, ақындар

Жағалауда құба тал

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1192
Жағалауда құба тал,
Тал арасы жалбыз ғой.
Суат жаққа құдаша
Келе жатыр, жалғыз ғой...
Ақ балтыры қозғалса,
Ақ көйлегін жел қаққан.
Оң аяғын созғанша
Сол аяғын шаң қапқан.
Қас пен көздің арасы,
Ақшам ба, әлде іңір ме?
Бейсеубет бір, шамасы,
Қонақ бар-ау үйінде.
Жағалауға көз салдым,
Жақындады бойжеткен.
Биыл осы жаз салқын,
Тоңазыдым көйлекшең.
Қадала қарап тұр едім,
Қай жақтан...біреу қабаққа
Қарсыдан шығып қылт етті,
Жүрегім менің бүлк етті...
...Жағаның желі жалбыздың
Жас иісін маған үрлеп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көбеген қозым, көк шығып

  • 0
  • 0

Көбеген қозым, көк шығып
Отығып кеткен боларсың.
Тоқырап жетіп тоқшылық,
Опынып біткен боларсың.

Толық

Кіндік қан

  • 0
  • 0

Шыр етіп түсіп шарана
Шашалып барып жұтты ауа.
Түскендей сынап бағана
Сылқ ете түсті жүкті ана.

Толық

Іңгә

  • 0
  • 0

Іңгә, іңгә, іңгә, іңгә, іңгәла,
Іңгәлай ғой, іңгәлай ғой, бір бала.
Жарық дүние кілтін ашқан жалғыз үн –
Адамзатқа сол ғой ортақ тіл ғана.

Толық

Қарап көріңіз