Өлең, жыр, ақындар

Көктемнің кезі

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1393
Көктемнің кезі...
Көлдерге құйған қар суы,
Бал-құрақ қамыс қозғалып кетсе – бал шуы,
Бойыңды кейде дір еткізеді, дүние-ай,
Байқатпай ғана аяулы сезім шаншуы.
Денеңде қалған, тереңде қалған сол бір мұң,
Ояуы сөнген, бояуы семген солғын мұң.
Тап өзі шығар, қайдан білесің, қарағым,
Көзімнен тамбай, көңілімде қалған мөлдірдің.
Тағы да көктем, тағы да, тағы шаншыды, ә?..
Ескі ауруға ұқсап ұстайтын кезі бар, сірә!
Көңілімде қалған мөлдірім бе, әлде кезінде
Тама алмай бекер, тат болып қалған тамшы ма?
Дірілдеп жатқан көзіме түссе таң шығы,
Дүрмек көктемнің құлаққа келсе шаң-шұңы,
Бойымды менің дір еткізеді, дүние-ай,
Тамырыма тұнған аяулы сезім талшығы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келеді бір күн махаббат

  • 0
  • 0

Ерте ме, кеш пе, келеді бір күн Махаббат,
Болмысыңды да жеңеді бір күн Махаббат!
Көктемгі нөсер, мүмкін ол – күзгі ақ жауын,
Сездірсе болды қалғаныңды әбден қаталап.

Толық

Ғайыптан тайып

  • 0
  • 0

Екеуің егер ғайыптан тайып жолықсаң,
Ғашық боп қалсаң және де содан қорықсаң.
Кездескің келіп, жүздескің келіп тарықсаң,
Және де соған мүмкіндік болмай зарықсаң.

Толық

Ана сөзі

  • 0
  • 0

Бозторғай онда таң атпай әнге басты да,
Бейкүнә даусын төкті ғой аспан астына.
Сәріде селеу арасын қалың шық жауып,
Сәскеде сәуле балқытты-ай келіп тасты да.

Толық

Қарап көріңіз