Өлең, жыр, ақындар

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 938
Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп,
Қаз-үйрек қазоты өскен көлге қонып.
Көз ұшы – қара қырдан қайырамыз,
Қозы-лақ көкке құмар желдеп өріп.
Артынан ақ жаңбырдың – олжалы қыр.
Ауылдың бер жағы қыр, ар жағы қыр.
Қан күрең нәлге бояп нау бұлттарын
Адырда алаурап тұр маржан іңір.
Іңірдің шалығымен солықтаған
Қыр жатыр соңғы сәуле болып тәмам.
Жел тұрса қорым жақтан қыздармен бір
Қозы-лақ қайыруға барып қалам.
Қарсыда қарауытып төбе жатты –
Көмбесі ескі атыз бен көне жаптың.
Бәтима, Балғима кеп шақырған соң,
Бүгін де қозы-лаққа келе жаттым.
Мен – көктем, мезгіл – көктем, маңай – көктем,
Мелдеген көкжиектен арай кеткен.
Барады іңір іріп түнге айналып,
Қоңыр бұлт қоламтадай қалайы еріткен.
Қалғандай қараңғымен сағынысып,
Жапалық жартық түнді жарып ұшып.
Қыздардың көйлегінің етегіндей
Көңілім келе жатыр алып-ұшып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Ұйқым қашып, ұйпалап едім жастықты,
Зауқайыр зауқы ұйтқыған көңіл бастықты.
...Ақ боран соқса, ащы ұлып алып аш қасқыр,
Қанталап көзі ойлайтын еді қастықты.

Толық

Телефонда

  • 0
  • 0

Төлеу аға, телефонмен сөйлестік,
Сөйлестік те, екі түрлі ой кештік...
Жүрегіңнің естіп тұрмын дүрсілін,
Кей сөзіңді кейде естімей, кейде естіп.

Толық

Келді шешем алпысқа

  • 0
  • 0

Келді шешем алпысқа,
Мен қырыққа тақаумын.
Шешем елде – алыста
Мен қалада.

Толық

Қарап көріңіз