Өлең, жыр, ақындар

Жеңіс жыры

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 3388
(Өтежанға)
Қозатын «қоға» десе намысымыз,
Өртеңнің орнындағы қамысымыз.
Жел тұрсын, самал соқсын, бұл маңайда
Бірінші шыққан біздің дауысымыз.
Жел жоқта қамыс басы майда құрақ,
Үкідей үлпілдейді ойланып ап.
Сабағын қағыстырып табыстырған
Қолаң жел – қойдай жуас қайда бірақ?!
Дауылы соқпай жатып байқалған соң,
Дауысы шықпай қайтсін шайқалған соң?
Ерлік сол – жел өтінде тұрсаң-дағы
Еркелеп шындығыңды айта алған соң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көшу

  • 0
  • 0

Арбаға ақ тары артып жиырма бес пұт,
Арда жер иіген кез. Қырға көштік.
Талма жел теріскейден соқты үздігіп,
Сайлардың сабатынан ылғал есті.

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Сенерім жалғыз сен ғана
Кеудемнің қоңыр күмбірі.
Сәбиім болып жол қара,
Бармақтай бағың бір күн.

Толық

Тасым өрге домалайды, домалайды күрт төмен

  • 0
  • 0

Тасым өрге домалайды, домалайды күрт төмен,
Тасы өрге домаласа, тас боп қатып жұрт деген,
Әлін біліп әлденеден, әлібінен түртпеген.
Тасым өрге домалай гөр, домалай бер төменге,

Толық

Қарап көріңіз