Өлең, жыр, ақындар

Жеңіс жыры

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 4173
(Өтежанға)
Қозатын «қоға» десе намысымыз,
Өртеңнің орнындағы қамысымыз.
Жел тұрсын, самал соқсын, бұл маңайда
Бірінші шыққан біздің дауысымыз.
Жел жоқта қамыс басы майда құрақ,
Үкідей үлпілдейді ойланып ап.
Сабағын қағыстырып табыстырған
Қолаң жел – қойдай жуас қайда бірақ?!
Дауылы соқпай жатып байқалған соң,
Дауысы шықпай қайтсін шайқалған соң?
Ерлік сол – жел өтінде тұрсаң-дағы
Еркелеп шындығыңды айта алған соң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы қоңырау

  • 0
  • 0

Көктемгі аспанның жаңғырып дауысы бір күні,
Көз жауын алып құлпырар сосын қыр гүлі.
Хабарын алып жеттің бе жаңа маусымның,
Соңғы қоңырау – он жеті жастың күркірі.

Толық

Айға атылма!

  • 0
  • 0

Көз сұғыңды қадама жас балаға,
Кездесерсің кездейсоқ масқараға.
Өз теңіңнен іздесей махаббатты,
«Алла асыраған пендесі аш бола ма?..»

Толық

Пендеге біткен дүние

  • 0
  • 0

Пендеге біткен дүние,
Байлық па, бақ па – бәрібір,
Көзіңнен бір күн ұшады –
Тағдырдың берік заңы бұл.

Толық

Қарап көріңіз