Өлең, жыр, ақындар

Жеңіс жыры

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 3081
(Өтежанға)
Қозатын «қоға» десе намысымыз,
Өртеңнің орнындағы қамысымыз.
Жел тұрсын, самал соқсын, бұл маңайда
Бірінші шыққан біздің дауысымыз.
Жел жоқта қамыс басы майда құрақ,
Үкідей үлпілдейді ойланып ап.
Сабағын қағыстырып табыстырған
Қолаң жел – қойдай жуас қайда бірақ?!
Дауылы соқпай жатып байқалған соң,
Дауысы шықпай қайтсін шайқалған соң?
Ерлік сол – жел өтінде тұрсаң-дағы
Еркелеп шындығыңды айта алған соң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап

  • 0
  • 0

Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап,
Күмілжіп қалдым, кете де жаздап сөз бастап.
Бір ыршып түскен көбелек сынды пәтшағар,
Қалпымды танып, қимылымды білген жазбастан.

Толық

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой

  • 0
  • 0

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой,
Балыңа, балаусаңа өш екен ғой.
Балалық – жалғыз бақыт...
Қалған ғұмыр

Толық

Әбіқай ақынның мешін жылғы монологы

  • 0
  • 0

Қиямет деген осы ма,
Қарғыс деген осы ма?
Ел еңіреп босыған,
Ер елінен шошыған,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар