Өлең, жыр, ақындар

Жеңіс жыры

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 3484
(Өтежанға)
Қозатын «қоға» десе намысымыз,
Өртеңнің орнындағы қамысымыз.
Жел тұрсын, самал соқсын, бұл маңайда
Бірінші шыққан біздің дауысымыз.
Жел жоқта қамыс басы майда құрақ,
Үкідей үлпілдейді ойланып ап.
Сабағын қағыстырып табыстырған
Қолаң жел – қойдай жуас қайда бірақ?!
Дауылы соқпай жатып байқалған соң,
Дауысы шықпай қайтсін шайқалған соң?
Ерлік сол – жел өтінде тұрсаң-дағы
Еркелеп шындығыңды айта алған соң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оймақтай көлдің жиегі

  • 0
  • 0

Оймақтай көлдің жиегі,
Аққу құс ұшып киелі,
Қырын бұрып қанатын,
Қыл мойынға иеді.

Толық

Сабаңа түсіп кей шақта

  • 0
  • 0

Сабаңа түсіп кей шақта,
Санаңа түсіп күллі жүк,
Зауқың да шаппай еш затқа,
Аулаққа қашар нұрлы үміт.

Толық

Күдік

  • 0
  • 0

Ерке қалқам, еркін қалқам, жан қалқам,
Елдің бәрі бір өзіңе болған таң.
Сұлулықтың сиқырына сендегі
Сұқтанамын, сескенемін, мен қорқам.

Толық

Қарап көріңіз