Өлең, жыр, ақындар

Соңғы қоңырау

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 8493
Көктемгі аспанның жаңғырып дауысы бір күні,
Көз жауын алып құлпырар сосын қыр гүлі.
Хабарын алып жеттің бе жаңа маусымның,
Соңғы қоңырау – он жеті жастың күркірі.
Балалық шақтың оятып күллі өлкесін,
Балауса ойдың қасытып кенет желкесін.
Қимастық шақтың қып-қызыл жібін үзгендей,
Қимастық үні, не деген ғана еркесің?!
Ертең-ақ, ертең толқындарымен тербеп кеп,
Теңіздей өмір төріне қарай төрлетпек.
Құлақтың бірақ құрышында қалар мәңгілік
Сол қоңырау үні, сол бір топ бала, сол мектеп.
Сол қоңырау үні үмітпен бастап жол басын,
Арманға қосып алысқа тартар арнасын.
Сан қоңырауларды күмбірлетерсің, дауысы тек
Он жеті жастың тазалығынан танбасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кіндік қан

  • 0
  • 0

Шыр етіп түсіп шарана
Шашалып барып жұтты ауа.
Түскендей сынап бағана
Сылқ ете түсті жүкті ана.

Толық

Туыс қан туралы баллада

  • 0
  • 0

...Әкем менің соғыстан тірі келді,
Үміт дүние-ай, жанданды, жібиді енді.
Сегіз құрсақ көтерді шешем сосын,
Тәй-тәй басып өстік біз ұлы жерді.

Толық

Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар

  • 0
  • 0

Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар,
Қырлардың көгін өсіріп, көңілін ашар дауасыңдар.
Қара жер қатаяр еді, аспанның нұры
Жасыл шалғындарменен жасауламасаңдар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар