Өлең, жыр, ақындар

Соңғы қоңырау

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 8508
Көктемгі аспанның жаңғырып дауысы бір күні,
Көз жауын алып құлпырар сосын қыр гүлі.
Хабарын алып жеттің бе жаңа маусымның,
Соңғы қоңырау – он жеті жастың күркірі.
Балалық шақтың оятып күллі өлкесін,
Балауса ойдың қасытып кенет желкесін.
Қимастық шақтың қып-қызыл жібін үзгендей,
Қимастық үні, не деген ғана еркесің?!
Ертең-ақ, ертең толқындарымен тербеп кеп,
Теңіздей өмір төріне қарай төрлетпек.
Құлақтың бірақ құрышында қалар мәңгілік
Сол қоңырау үні, сол бір топ бала, сол мектеп.
Сол қоңырау үні үмітпен бастап жол басын,
Арманға қосып алысқа тартар арнасын.
Сан қоңырауларды күмбірлетерсің, дауысы тек
Он жеті жастың тазалығынан танбасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер бітінде жарық сәуле бар екен ғой, бар екен

  • 0
  • 0

Жер бітінде жарық сәуле бар екен ғой, бар екен,
Мен түндермен көп тілдестім, ол – қарабет, қара екен.
Жарық сәуле, саған құмар барлығы,
Мен де сенен бір жақсылық дәметемін, дәметем.

Толық

Сұлтанәлі, сенікі ненің шөлі

  • 0
  • 0

Сұлтанәлі, сенікі ненің шөлі,
(Әлденеге сусатты-ау өмір сені).
Сен әйтпесе әуелден ашқылтымға
Жоқ жігіттің бірі едің көңілшегі.

Толық

Мертіге жаздап, мерт бола жаздап кенеттен

  • 0
  • 0

Мертіге жаздап, мерт бола жаздап кенеттен,
Қаламын аман қалтылдап құйттай себеппен.
Соққанда дауыл солқылдап басын жерге ұрып,
Айрылмай қалған айыр бұтақтай теректен.

Толық

Қарап көріңіз