Өлең, жыр, ақындар

Соңғы қоңырау

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 8497
Көктемгі аспанның жаңғырып дауысы бір күні,
Көз жауын алып құлпырар сосын қыр гүлі.
Хабарын алып жеттің бе жаңа маусымның,
Соңғы қоңырау – он жеті жастың күркірі.
Балалық шақтың оятып күллі өлкесін,
Балауса ойдың қасытып кенет желкесін.
Қимастық шақтың қып-қызыл жібін үзгендей,
Қимастық үні, не деген ғана еркесің?!
Ертең-ақ, ертең толқындарымен тербеп кеп,
Теңіздей өмір төріне қарай төрлетпек.
Құлақтың бірақ құрышында қалар мәңгілік
Сол қоңырау үні, сол бір топ бала, сол мектеп.
Сол қоңырау үні үмітпен бастап жол басын,
Арманға қосып алысқа тартар арнасын.
Сан қоңырауларды күмбірлетерсің, дауысы тек
Он жеті жастың тазалығынан танбасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Көктоғайда» ауыл

  • 0
  • 0

«Көктоғайда» ауыл...
Көрші қыстап
Сіздің үй менен біздің үй бірге,
Аяқ-табақты аралас ұстап,

Толық

Тобылғы сайға барғанда

  • 0
  • 0

Дүр етіп лезде бүр жарған кезде дүзген, тал,
Тобылғы сайға торыңды сайлап қызбен бар.
Қолаң шағыр мен қоламта күлгін көкпектің
Арасында аршын тұяқтар тиген іздер бар.

Толық

Адам бір кейде...

  • 0
  • 0

Адам бір кейде сарқылған сынды
Сезімнен дағы, ойдан да.
Денеңде тұтас салқын қан сынды
Ақпайтын судай сайларда.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар