Өлең, жыр, ақындар

Соңғы қоңырау

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 8322
Көктемгі аспанның жаңғырып дауысы бір күні,
Көз жауын алып құлпырар сосын қыр гүлі.
Хабарын алып жеттің бе жаңа маусымның,
Соңғы қоңырау – он жеті жастың күркірі.
Балалық шақтың оятып күллі өлкесін,
Балауса ойдың қасытып кенет желкесін.
Қимастық шақтың қып-қызыл жібін үзгендей,
Қимастық үні, не деген ғана еркесің?!
Ертең-ақ, ертең толқындарымен тербеп кеп,
Теңіздей өмір төріне қарай төрлетпек.
Құлақтың бірақ құрышында қалар мәңгілік
Сол қоңырау үні, сол бір топ бала, сол мектеп.
Сол қоңырау үні үмітпен бастап жол басын,
Арманға қосып алысқа тартар арнасын.
Сан қоңырауларды күмбірлетерсің, дауысы тек
Он жеті жастың тазалығынан танбасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорланға ғашық болған есіл Естай

  • 0
  • 0

Қорланға ғашық болған есіл Естай,
Көңілінің қаңтарылған көші жастай.
Ойлаушы ем:
«Қолы жетпей Қорланына

Толық

Ән естілді, қоңыр кеш

  • 0
  • 0

Ән естілді, қоңыр кеш
Қырды қымтап алған шақ.
Кейде адамда көңіл хош,
Өткен жайды толғансақ.

Толық

Он жеті жастан, он сегіз жастан сүйгенмін

  • 0
  • 0

Он жеті жастан, он сегіз жастан сүйгенмін,
Жиырма бес ерек...
Отызда бөлек күйге ендім,
Отыз бесте де, қырық бесте де сүйгенмін,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар