Өлең, жыр, ақындар

Тал түсте шырқаған торғай

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 910
Біздің жаққа бұлт аумай, жаңбыр жаумай құрғап тұр,
Күнде шығып күлән күн, көп бояуды ұрлап тұр.
Бір бозторғай төбеге қақырық түтер мезгілде
Боз көдеден биіктеп буынғандай жырлап тұр.
Жалғыз торғай жырлап жүр, жалқы аспаны тыңдап тұр,
Сауырын созып селт етпей сұлық жатыр сұңғақ қыр.
Сай-сүйегі сырқырап барады босып боз бұлттар,
Бей-жай бір кезде бейсауат шырқырауын-ай, тіл тапқыр.
Қарлығып шыққан құс даусы – қайраққа салған ұстара,
Қайрап қалдырған өткірлік бұйырады екен құсқа да.
Қарашықтай құс қажып кеп, қанаты талған кезінде
Қаймықпай кіріп кетердей уантып ұстар уысқа да.
Үніне сенген үмітпен аңқасы кепкен қырларға
«Ақ жаңбыр қашан төгер» деп жүйкесі құрып тұрғанда
Қара жер шөлдеп жатқан соң, шырылдап құйттай бейбіт құс
Арбаған жылан аузына жем боп түсіп тынғанда,
Жабырқап қалар жалған да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақ

  • 0
  • 0

Қабағың кіреукелеу солғын, аға,
Жүзіңнен мұң көргендей болдым, аға.
Кермеңнен кетіп қалса бабы болмай,
Бақ деген кейи көрме Керқұлаңа.

Толық

Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап

  • 0
  • 0

Ұят та болса, уыздай қызға көз тастап,
Күмілжіп қалдым, кете де жаздап сөз бастап.
Бір ыршып түскен көбелек сынды пәтшағар,
Қалпымды танып, қимылымды білген жазбастан.

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Сенерім жалғыз сен ғана
Кеудемнің қоңыр күмбірі.
Сәбиім болып жол қара,
Бармақтай бағың бір күн.

Толық

Қарап көріңіз