Арыстағы жарылыс

Шайырлар көп жанашыр жыр арнаған,
Қазақ едік,
Қаскөйлікке бармаған.
Ауған асқан снарядты сақтапты,
Бұл биліктің тірлігіне таң қалам?!
Ұлан ғайыр далам жатыр, жазық көп.
Түбіне де жетер билік, қазып кеп.
Семейдегі полигонды тыйып ек,
Арыс шықты,
Біз не үшін жазықты ек.
Жаба тоқыр жандарға айтсам жауырын,
Ескерткенде бір депутат бауырым,
Құлақ түрер, біреуі де болмапты,
Бейбіт күнде бомбалатып ауылын.
Құл сана ма,
Әсері ма бодандық.
Кеңес қажет,
Жұртты жинар қоғамдық.
Сау күніміз, снярадтан шошыған,
Қалам анау, ақ тұманға орандық.
Болса егер,
Өлеңімде албырттық.
Кешір қазақ,
Бар ғой бізде салғырттық.
Жат тірліктің боданынан босаңсып,
Бізден жәй- жәй кетіп жатыр мәңгүрттік.
Қыздарымыз қандай біздің жүректі,
Ұлдарым жүр,
Ақылы зор, білекті.
Бірлігің мен тірлігің тұр үндесіп,
Жүрегіме жылы сезім түнеттің.
Мысал етіп жатқаным жоқ бір мұны.
Бірлігіне ұмтылып жүр, бір-бірі.
Мәшһүр айтқан тыныш күндер келеді,
Бір Алланың әмірімен бір күні.
Кеңесары арман еткен шақтарым,
Әл-ақ атар арайлаған ақ таңың.
Бауырлардың тірлігіне елжіреп,
Ел жұртым жүр сүрте алмай жастарын.
Құдайымда жатыр бізге қарасып,
Билігің де жүгіріп жүр таң асып.
Өкіметте қарап қалмас ағайын,
Бір-біріңе жатырсың ел қарасып.
Бұл жырыма сөге көрме тек мені.
Мынау апат,
Өмір- сынақ мектебі.
Қазағыма бақ- шадыман күн бер деп,
Бір Алладан тілейікші көктегі.

---