Өлең, жыр, ақындар

Елік ғұмыр

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1956
Жастық шақ,
Арман қуып еліктірдің.
Бозбала, бойжеткен боп серік құрдым.
Қырықтың қамалына тұсап қойып,
Зымырап бара жатыр елік ғұмыр.
Ұшырамай жауыздың кездігіне.
Еліктің көз ілеспес, лездігіне.
Зымыраған заманның лебі дерсің,
Минут сайын жылжыған кезді міне.
Босағам,
Анам барда берік тұғын.
Әкем де байтерек қой,
Берік тұғыр!
Секіріп, секеңдеп бір бара жатыр,
Көз алдымда ғайып боп, елік ғұмыр.
Тұз шайнағам,
Балды да жалап тұрып.
Өмір тылсым,
Көз ілгем таң аттырып.
Уақыттың тездігін өлшеп тұрдым,
Үрке қашқан елікке қарап тұрып.
Күнге ұсынып,
Кұшағын қараң атқан.
Алланың әр күні һах аман атқан.
Еліктің еркелігі қандай сұлу,
Уақытымды меншіктеп бара жатқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анар Төлеухан әпкеге

  • 0
  • 0

Сөз таппай, осындайда тосыламын.
Баршаның тілегіне қосыламын.
Қызыңның қаламына құт дарытқан,
Торғайым,

Толық

Бұл деген қазіргі, заманның талабы

  • 0
  • 0

Бұл деген қазіргі, заманның талабы.
Мансабың өтеді, байлығың қалады.
Адамға бұл өмір, прокатқа берілген,
Бір қолмен бергенмен, бір қолмен алады.

Толық

Көктемдегі мұң

  • 0
  • 0

Тырналардың тізбегі анау, тізіліп.
Найзағай да жарқ етті бір кіжініп.
Шыққа оранған қызғалтақтың бойынан,
Бір тамшы шық Сырғып түсті үзіліп.

Толық

Қарап көріңіз