Өлең, жыр, ақындар

Халық деген – тылсым бір

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 8035
Халық деген – тылсым бір:
төзімі де теңіздей,
сезімі де теңіздей,
шалқарлығы даладай,
дархандығы баладай.
Қайраты оның – қыл шылбыр,
қырқылмайтын – бір шынжыр;
Халық жады – шежіре
қара тасқа қашалған.
Сенім сөнсе, қашаннан
жанартаудай кегі де.
Түспей тұрса жерге аспан,
уақыт айтар: тарлан кім,
залымдар кім, заңғар кім.
Ел кектенсе шер басқан,
өктемсіген хандардың
жалтыр маңдай бастары
домаланып қалған мың.
Халық – селдің шыдамы
таусылғанда, бұлқынар,
кек тасқыны ұмтылар,
тас пен тақты күл қылар,
сонда ғана халықпен
ойнағанға күн туар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайсаңдар кетті...

  • 0
  • 0

Өзбекәлі аға дүние салғанда…
Маңдайына біткен халқымның
дара тұлға едің, жан аға.
Сөнгендей көкте алтын Күн,

Толық

Дала толы ақ күміс

  • 0
  • 0

Ақша қарға малынып,
аппақ тонын жамылып,
сақалы мен мұртына
күміс моншақ тағынып

Толық

Кешір мені...

  • 0
  • 0

Өзіңсіз жүре алмайды екенмін-ау,
көңілден кез болар ма кетер қырау…
Алдыңда кінәлымын, кінәлымын,
не керек өкінішпен бекер жылау.

Толық

Қарап көріңіз