Өлең, жыр, ақындар

Қасаңсып кеткен кезімде

  • 25.11.2015
  • 0
  • 2
  • 31121
Қасаңсып кеткен кезімде
қайрақ тастардай қашалған,
кездесіп, сендік сезімге,
көзіме балқып жас алғам!
Жас алғам - жаным жасарған,
көктемгі жердей қан жібіп.
Көрініп тұрды тасаңнан
сәулесі шалқар нәрлі үміт.
Қаңтарып тарпаң ғұмырды,
шаршадым ба әлде безуден,
өзімнің осалдығымды
қайта бір сонда сезінгем.
Жүйкемді тарап, жіктедім,
көңілімнен, сірә, шықпай ел
Өзінің әлсіздіктерін
сезінуімен мықты әйел
Өмірі жұмбақ, сөзі үлгі
айналғам мылқау мүсінге,
табындым саған
өзімді
сезіндіргенің үшін де!
Қашықтап кеткен Күн нұрын
қайтадан құйып жанарға...
Байқасам, Жердің тірлігін
қайталайды екен адам да!

1983



Пікірлер (2)

Аяна

Фариза Оңғарсынова

Дариға

Фариза Оңғарсынованың Қасаңсып кеткен кезімде өлеңі ұнады ♡

Пікір қалдырыңыз

Қыздар-ай

  • 0
  • 0

Ажары көктемдегі ашық таңдай,
жарқырап жанарыңды жасытқандай.
Еркелеп, мың бұралып назданғанда,
қай жігіт тұра алады ғашық болмай?!

Толық

Қажет емес

  • 0
  • 0

Кораблі қажет емес жырақтың –
теңіз жақты түн жапқан.
Ақ төсекке белгісіндей жұмақтың
шақырасың түу жақтан.

Толық

Ұрпаққа

  • 0
  • 0

Жұртты ысырып өзіме жол да ашпадым,
басып өтіп басқаны төрге аспадым.
Жоқтау айтып, жібітіп ел көңілін,
сұрап, сығып алмадым көз жастарын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар