Өлең, жыр, ақындар

Сайрамсу

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1897
Керемет кезім менің, бала кезім.
Бала ғой,
Бала көңіл, бала сезім.
Тауға қарап өсіп ем, биік жүрмін,
Мөлдіреп жасқа толып қара көзім.
Үйрек жүзген су ма еді, келмей көктем.
Кейін ғана түсіндім, сенбей кеткем.
Балалық бал дәуренім сағынамын,
Жастығым ай оралмай, келмей кеткен.
Қыс еді, қар да қалың қырауы көп.
Сайрамсудан су алып, бір ауыл боп.
Есекке теңіп алған флягімді,
Толтырып шелегіммен, құлауым көп.
Өмірім,
Сүріп мына бейнетпенен.
Қабырғамды жан жоқ-ау күйретпеген.
Сол суда жүзген үйрек сұлу еді,
Қыл қалам шебері егер суреттесе.
Сезім қалай оятса түнгі мені.
Мен ояу, жанмын сүйген Сүмбілені.
Хан балығы жүзетін, тасқын суда,
Таң қалдырды, үйректің сүңгігені.
Қыста көрген үйрек қой, сүңгігені.
Ажыратып алыңдар, түнді, мені.
Үйрек қонған, қыстаған Сайрамсуға,
Аққу құс та қонар кеп, кім біледі?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бауырға сыр

  • 0
  • 0

Кеше маған ағам кеште жолықты.
Қан жылаған жүрегімді сол ұқты.
Анамды ойлап, жылап алды еңіреп,
Жүрегі де қайғы мұңға толыпты.

Толық

Біз кетеміз, дүние жалған қалады

  • 0
  • 0

Әр адамның әрқалай ғой, таланы.
Сәйгүлік көп тасқа тиген табаны.
Жапалақтай жалпылдаған жандар көп,
Аярлар мен жағымпаздың заманы.

Толық

Алланың әмірімен...

  • 0
  • 0

Өкпелеп қайда барып сиясың ел.
Көз жасың көл болса да тиясың ел.
Кешегі Алаштардың рухы қолдап,
Хаттары бізге жеткен сия сіңген.

Толық

Қарап көріңіз