Өлең, жыр, ақындар

Сайрамсу

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2061
Керемет кезім менің, бала кезім.
Бала ғой,
Бала көңіл, бала сезім.
Тауға қарап өсіп ем, биік жүрмін,
Мөлдіреп жасқа толып қара көзім.
Үйрек жүзген су ма еді, келмей көктем.
Кейін ғана түсіндім, сенбей кеткем.
Балалық бал дәуренім сағынамын,
Жастығым ай оралмай, келмей кеткен.
Қыс еді, қар да қалың қырауы көп.
Сайрамсудан су алып, бір ауыл боп.
Есекке теңіп алған флягімді,
Толтырып шелегіммен, құлауым көп.
Өмірім,
Сүріп мына бейнетпенен.
Қабырғамды жан жоқ-ау күйретпеген.
Сол суда жүзген үйрек сұлу еді,
Қыл қалам шебері егер суреттесе.
Сезім қалай оятса түнгі мені.
Мен ояу, жанмын сүйген Сүмбілені.
Хан балығы жүзетін, тасқын суда,
Таң қалдырды, үйректің сүңгігені.
Қыста көрген үйрек қой, сүңгігені.
Ажыратып алыңдар, түнді, мені.
Үйрек қонған, қыстаған Сайрамсуға,
Аққу құс та қонар кеп, кім біледі?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Басымды ием

  • 0
  • 0

Басымды ием,
Жасы үлкенге кішіріп,
Кішілерге ізет етем, түсініп.
Жамандарға басымды имен ағайын,

Толық

Жездеме

  • 0
  • 0

Сұм ажал өміріңді салып тезге.
Бұл өмір неге өтті қайран, лезде.
Есімді жия алмадым, естігенде,
Аңқылдап жүруші едің қайран жезде.

Толық

Тасымды домалатқан өрге менің

  • 0
  • 0

Тасымды домалатқан өрге менің.
Өз анаң,
Қандай қиын жерлегенің.
Көкте самғап кеттің ау, мені тастап,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер