Өлең, жыр, ақындар

Кисет

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3096
Қарайлап менің жолыма
Қамқоршым болдың бір менің.
Қисетті беріп қолыма
Есіңе алып жүр, дедің.
Білмеймін сенің арқаң ба,
Жүргенім әлі оққа ұшпай,
Кисетің жүрді қалтамда
Көк жібек баулы ақ құстай.
Кеудеден отым бір сөнбей
Қелемін әлі түтіндеп.
Болмаса досым бір сендей
Қояр ед оқтар түтіп жеп.
***
Қан майданнан хат салып ем,
Қайта келді оралып.
Жаным үсіп, жапырағым түсіп,
Қалды жүрек тоналып.
Ешкім ашып оқымапты,
Жазып ем сыр он бетке.
«Жоқ» деп сені әлде біреу
Қол қойыпты конвертке.
Бар шығарсың бұл дүниеде
Жоқ шығарсың мен үшін.
Олай болса құтты болсын
Жаңа тапқан өрісің.
Келем майдан қақ терінде
Кеуде тосып мың оққа.
Мың бірінші оқ аттың сен
Жығылмаспын бір оққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткен күндер

  • 0
  • 0

Талай бел, талай құба жонды басып,
Келемін алыс жерден мойны қашық.
Қарсы алды қалың орман қарт әжедей,
Елпілдеп дәті қалмай қойнын ашып.

Толық

Сороть—пушкин өзені

  • 0
  • 0

Өлең-жырдың өзегі —
Міне, бұл Пушкин жері,
Сороть — Пушкин өзені,
Маленец — Пушкин көлі.

Толық

Жиырма алты комиссар

  • 0
  • 0

Станция алыс қалды,
Қалды кейін тау оттары.
Жиырма алты комиссарды
Келеді айдап жау атқалы.

Толық

Қарап көріңіз