Өлең, жыр, ақындар

Тау

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 360
Таудан бұлттар көшеді
Салқын самал еседі.
Қолым созып биікке,
Тауға қарап өсемін.

Орман мен көл тау іші,
Бұлақ ағар жарысып.
Түрлі-түсті гүлдермен
Қайтам кейде танысып.

Тау шыңында мәңгі қар –
Аппақ тәждей тағынған.
Таудың іші – қазына,
Іздегенің табылар.

Құстар ұшқан бағында,
Жолаушы жүр дамылдап.
Тауға келген әр адам,
Көрген сайын сағынбақ.

Тау – даламның қорғаны,
Атам жүрген жолдарын.
Сол жолменен жететін,
Таудай биік арманым.

Кезіп жүрер әр аңы,
Аюы бар, маралы.
Атам менің айтпақшы:
«Таудай бала» боламын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғанда бұл қанша жанды жараладым...

  • 0
  • 0

Жалғанда бұл қанша жанды жараладым?
Неше мұңды қайғы болып араладым?
Шығамын да Әуезов театрынан,
Өмір деген театрға ораламын.

Толық

Біз студентпіз, жалынбыз!

  • 0
  • 0

Қаланың мынау мінезін бөтен аңғардым,
Ауылдың қара баласы едім аңғал тым.
Үлкен шаһарда кішкене жүрек соғады,
Сезбейді соны, сезбейді неге!?

Толық

Екі шың

  • 0
  • 0

Мұңды сүйер, мұң көтерер ер деген...
Жан-жүйкеңді жыр әлемі кернеген.
Ғашығың бар, жан досың бар, мұңың бар,
Бай адамды сен секілді көрмегем.

Толық

Қарап көріңіз