Өлең, жыр, ақындар

Ымырт

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 808
Қараң-құраң бұталардың арасы,
әлдебіреу жүрген жоқ па, қарашы?
Маңай жұмбақ, бір құпия іс бардай,
қазір біреу етегіңнен ұстардай.
Тағы да ұрлап әлденені, тағы алдап
тағы біреу жүрген сын-ды қараңдап.
Шегіртке үні, сыбдыр-сыры қияқтың
көлеңке боп жортып жүрген сияқты.
Маңай тымық... бар есімде қалғаны:
нанның иісі шығып еді сонда бір,
Түннен қалған сорпа құсап баттасқан
жұлдыздары кілкіп шығып жатты аспан.
Дәл осындай елең-алаң бір шақта
жылады апам көзден жасы бұршақтап:
қой ұрланды...
желімізді кескен ең,
содан бері, ымырт, сенен сескенем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан...

  • 0
  • 0

Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан,
Көкжиегі келешекпен ұласқан.
Мына жаздың қызғалдағы – үмітім,
Ұлы жердің кеудесінде гүл ашқан.

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір деген – бір ғажайып бәйтерек,
Бәйтерекке түн де керек, күн де керек, ай керек.
Сол теректі паналаған балапансың сары ауыз,
Сол теректе өткен тірлік – әрі шындық, әрі аңыз.
Сол Теректің күн жағында – көктеменің шуағы,
Сол теректің көлеңкесі – қарлы боран қояды,
Сол теректің бір басына екі тағдыр ұялап,
Екі тағдыр – мәңгі-бақи адалдық пен қиянат.

Толық

Тор

  • 0
  • 0

Жағасында Қиғаштың құмға айналған қыр барлық,
сол қырлардың бауырында біздің ауыл тұр қалғып.
Мұржалары есінеп —
шықса асықпай түтін ақ,

Толық

Қарап көріңіз