Өлең, жыр, ақындар

Намаз

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 7265
Көркімен қуат беретін,
кеудеме қышқыл себетін,
көкорай шалғын көк белдер,
көзімнен таса кетпеңдер –
қаусырып келеді от шеңбер.
Қария көкірек қыраттар,
бұрқырап аққан бұлақтар,
құландар ішкен суаттар,
кетпеңдер менен жыраққа,
дүниеден, сендер өтсеңдер,
қирайды бесік – көк шеңбер.
Тәубаға келтірер тауларым,
жаныма қорек саумалым,
жұмақ жамалды бау-бағым,
кереленіп жатыр төріңде ел.
Адамзат араны ашылса,
анасын ас қып, жонын жер.
Құныққан құлқынды пендеге
қанағат бере көріңдер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасірет пен ерлік жыры

  • 0
  • 38

Аспан мен Жер арасын
өрт қаптады жалыны жаландаған,
көңірсіді құйқадай адал далам.
Бір-бірінің қанынан ұрттамаса,

Толық

Сен үшін сонау алыстардағы елес ем

  • 0
  • 1

Сен үшін сонау алыстардағы елес ем,
осынша мені арман қып келдің неге сен.
«Сыртыңнан сүйіп жүретінімді
сезуші едің ғой» демесең,

Толық

Күнбағыс туралы баллада

  • 0
  • 0

Күнбағыстың бір кезде
қол-аяғы болыпты,
денесі де толық-ты;
жалаңаяқ жарысатын желменен,

Толық

Қарап көріңіз