Өлең, жыр, ақындар

Намаз

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 7568
Көркімен қуат беретін,
кеудеме қышқыл себетін,
көкорай шалғын көк белдер,
көзімнен таса кетпеңдер –
қаусырып келеді от шеңбер.
Қария көкірек қыраттар,
бұрқырап аққан бұлақтар,
құландар ішкен суаттар,
кетпеңдер менен жыраққа,
дүниеден, сендер өтсеңдер,
қирайды бесік – көк шеңбер.
Тәубаға келтірер тауларым,
жаныма қорек саумалым,
жұмақ жамалды бау-бағым,
кереленіп жатыр төріңде ел.
Адамзат араны ашылса,
анасын ас қып, жонын жер.
Құныққан құлқынды пендеге
қанағат бере көріңдер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл

  • 0
  • 0

Жанамалап жандарында жүрмесең,
көзге түсіп, құнжыңдауды білмесең,
пасық-сасық саясатын, қылығын
құптаған боп күлмесең,

Толық

Тақ пен тіл

  • 0
  • 0

Туған тілін білмеген тұлға болмас халқына,
думандатқан күнменен өте шығар даңқы да.
Не керемет күштің де ана тілсіз – бармақтай,
қара жердің үстінде тірегі жоқ қаңбақтай.

Толық

Айналғандай дүние тас тұғырға

  • 0
  • 0

Айналғандай дүние тас тұғырға,
таса қалып бас мұрат, басты мұра,
көлбең көлеңкесіне айналғанда
адамдар да,-

Толық

Қарап көріңіз