Өлең, жыр, ақындар

Намаз

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 7684
Көркімен қуат беретін,
кеудеме қышқыл себетін,
көкорай шалғын көк белдер,
көзімнен таса кетпеңдер –
қаусырып келеді от шеңбер.
Қария көкірек қыраттар,
бұрқырап аққан бұлақтар,
құландар ішкен суаттар,
кетпеңдер менен жыраққа,
дүниеден, сендер өтсеңдер,
қирайды бесік – көк шеңбер.
Тәубаға келтірер тауларым,
жаныма қорек саумалым,
жұмақ жамалды бау-бағым,
кереленіп жатыр төріңде ел.
Адамзат араны ашылса,
анасын ас қып, жонын жер.
Құныққан құлқынды пендеге
қанағат бере көріңдер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүргенім-ай

  • 0
  • 0

Жүргенім-ай
ештеңені, ешкімді сағына алмай
(сағынышсыз тірліктің мәні қандай?!).
Жүрегімде жараның табы бардай.

Толық

Іңір

  • 0
  • 0

Іңір түсіп, қас қарайды,
күн бағыс – қыз шаш тарайды.
Шығарып тұр шашу шашып,
серуенге аспан Айды.

Толық

Қыр келбеті

  • 0
  • 0

Сеңсең тон, саптама етік, түлкі тымақ,
тазы ертіп аңшы шықты, бүркітін ап.
Омбы қар. Қыстау маңы жайбарақат.
Қарайды айналаға Күн шытынап.

Толық

Қарап көріңіз