Өлең, жыр, ақындар

Тау бөктері

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1700
Тау бөктері,
Мамыр айы, ұнап тым.
Тыныс алдым жағасында бұлақтың.
Таңмен бірге қауыз жарған еңілікгүл,
Арасында қымсынады құрақтың.
Тобылғысы шашақ шашып, гүлденіп.
Жоталары қызыл арай түрге еніп.
Су бойында сұлу қыздай ақ қайың,
Деп тұрғандай, «Кетпедің бе бір келіп?»
Қызғалтағы, сарғалтаққа ұмсынып.
Мамыражай маужырайды күн шығып.
Кәрі талдың бұтақтарын жел тербеп,
Кәрі шырша тұрғандай ма күрсініп?!
Ақ жібектей гүлге оранып долана.
Тобылғысын қамшы етейін, бола ма?
Мен өскен жұрт,
Мен өскен тау осы жер,
Қайта оралар мекенім де сол ара.
Нәрін алып,
Таңда түскен шықтан да,
Қозықұйрық биыл ерте шыққан ба?
Бар дүниені кетем бір сәт ұмытып,
Жасыл жайлау қыр басына шыққанда.
Сағындырды жота, тауың, белесің!
Сұлулығын келіп көрші, сенесің.
Сағынышпен өлеңімді арнайын,
Туған жерін ұмытыпты демесін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анама

  • 0
  • 0

Жақсы көрген екен анам, мені шын.
Барымды да аямадым сен үшін,
Шөберенің май жаладың қолынан,
Немерең де жегізді ғой жемісін.

Толық

Анаға сағыныш

  • 0
  • 1

Қара бұлт томсарып көктен де,
Гүл шыға қоймаған көк белде.
Арқалап мені апам келеді,
Сұрықсыз сол бір жыл, көктемде.

Толық

Басымды ием

  • 0
  • 0

Басымды ием,
Жасы үлкенге кішіріп,
Кішілерге ізет етем, түсініп.
Жамандарға басымды имен ағайын,

Толық

Қарап көріңіз