Өлең, жыр, ақындар

Ешкімді

  • 21.07.2021
  • 0
  • 0
  • 529
Ешкімді,
Керек етпен ештеңені.
Көңілім – көне қобыз, көшкен өңі.
Бұт қысып бұралқы иттей қыңсылаған
Жалғанның жалықтырды ескі əуені.
Ешкімді,
Керек етпен ештеңені.
Өмірім өзімшілге өш келеді:
Ертпесең ертпей-ақ қой көшке мені!
Алмасаң алмай-ақ қой еске мені!
Жетімдей ертелі-кеш еңіреген
Жек көріп кетсем кешір, сені де, Өлең.
Қазымыр қарашаға жұртын тастап
Қаз-тырна қайтып жатыр легіменен.
Қаз-тырна қайтып жатыр лек-легімен,
Қаймығып қара күздің өкпегінен.
Өзеуреп, өле жаздап тұрмаған соң
Өзім де кейбіреуге жек көрінем.
...Ешкімді,
Ештеңені керек етпен!
Енші алғам керегімше кереметтен...
Көңілді елеңдетер ештеңе жоқ,
Бəрі де маған келіп, менен өткен.
...Ешкімді,
Ештеңені керек етпен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңдайының тері ащы, тұзы қалың

  • 0
  • 0

Маңдайының тері ащы, тұзы қалың
Мен Ертеңнің еліне қызығамын.
Бүгініме бүйрегім бүлк етпейді:
Ақпаны айқын,

Толық

Қынай бел

  • 0
  • 0

Қынай бел,
Құбакан қыз,
Пісте мұрын,
Көзіңнен көңіліме түссе нұрың,

Толық

Бiр бiлерiм: бұл өмiрде Сiз барсыз

  • 0
  • 0

Бiр бiлерiм: бұл өмiрде Сiз барсыз,
Содан ба екен қыс та айбарсыз, ызғарсыз.
Сұлулықтың сұсы, мысы басқандай
Суық жел де сумаңдамас күзгi арсыз.

Толық

Қарап көріңіз