Өлең, жыр, ақындар

Қар қонып жапыраққа қалыпты шын

  • 21.07.2021
  • 0
  • 0
  • 565
Қар қонып жапыраққа қалыпты шын,
Қар жауса, келгені ғой анық қысым.
Құп-құйттай кеудемдегі ғаріп құсым,
Жабықсаң, жанарыңды жарыққа ұсын.
Жайыңды мен болмасам, кім ойлайды?
Ешкім де бізше күліп, мұңаймайды!
Ат қосып көлденеңнен əлдекімдер
Көзмоншақ – көңілімді лайлайды.
Қаталдық – өмір заңы, амал қанша,
Тым жайлы болмай тұр-ау маған да онша.
Дір қаққан қар астында жапырақтай
Жүрегім... жарар еді-ау аман қалса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мiнезiң сенiң жаз-жайраң

  • 0
  • 0

Мiнезiң сенiң жаз-жайраң,
Жұмақтан жұпар жұтқандай.
Жапырақ-жаным мəз-мəйрам,
Шомылып шыққа шыққандай!

Толық

Қыз-қырқынның қып-қызыл ішіндемін

  • 0
  • 0

Қыз-қырқынның қып-қызыл ішіндемін,
Өңіндемін,
Біреудің түсіндемін...
Бұтағына Өмірдің қонып алып

Толық

Жолыңа қайта-қайта қарайладым

  • 0
  • 0

Жолыңа қайта-қайта қарайладым,
Татқыздың тəттi мұңның талай дəмiн...
Еркем-ау, ертегiнiң аруындай
Жүзiнен көрiнсеңшi шарайнаның.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар