Өлең, жыр, ақындар

Қардаш

  • 17.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1961
Қанбазарда жүк артқан арбасына
Қандасыма:
Қайылмын қардашыма.
Тастұғырды қайтейін қатып қалған,
Жастығыңды салсаңшы жамбасыма?!

Қас-қабақтың арасы қарыс қадым:
Жастығыңды жауымдай жаныштадым!
Қайрап өткен қылышын қараспанға
Қайда кеткен кешегі Арыстаным?

Қайда кеткен кешегі Ертүрігім?
Ертүріктің бөпесі — Бөлтірігім?!
Ес-түсінен айрылған Еуропаның
Естен шығып кеткен бе «дерті» бүгін?

Ал, өзің ше?
Өкініш іште өле ме?
Іште өле ме, жоқ, әлде, күш бере ме?
Анадолы ақ сүтін жерге сауып,
Алыстағы Атажұрт түске ене ме?..

Қас-қабақтың арасы қарыс аттам,
Арын сатқан оңбайды әлімсақтан.
Біз екеуміз гөзелміз «гөйгөйі» көп,
Біз екеуміз өзенбіз жарыса аққан.

Өзен барып құйылар Телегейге!
Телегейде адасар кеме кейде...
Менмендігім түбіме жетті дей бер,
Мейман емес, баласаң мені өгейге.

Көлгірсісе көзіңде жалған әлем,
Көресіңді көресің онда менен!
Майдагердің «мақамы» маған мәлім,
Саудагердің үйіне қонған емен!

Кісімсіген немеде кінәрат бар,
Мұрағат бар маңдайда мына қатпар...
Төсегімді төрге сал!
Төбебидей
Төрден көрге қазақпын бір-ақ аттар!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Перiштеге ғашықпын

  • 0
  • 0

Перiштеге ғашықпын, пендеге емес,
Мен бiлетiн ол шiркiн елден емес.
Күнi бойы есiмнен бiр шықпайды
Түнi бойы түсiме енген Елес.

Толық

Көңiлдiң өзiң едiң жыр-думаны

  • 0
  • 0

Көңiлдiң өзiң едiң жыр-думаны,
Кездеспей кеттiк бiздер, кiм кiнəлi?
Көгерiп еккен шыбық,
Көктем шығып,

Толық

Көншидi көңiл қалай елесiңе

  • 0
  • 0

Көншидi көңiл қалай елесiңе,
Түсетiн болып жүрсiң көп есiме.
Сенi iздеп жиһан кезiп кетсем бе екен
Тəн берiп тəуекелдiң кемесiне?

Толық

Қарап көріңіз