Өлең, жыр, ақындар

Ой мен тыныштық

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3382
Желпілдемей, желікпей
Жағдайымды сезе ғой.
Оқтан қашқан еліктей
Айқай-шудан безеді ой.
Келеді ылғи именіп
Көршілерім, туысым.
Басып қоям үйдегі
Телефонның дыбысын.
Бұлдаудайын бұлдаймын
Қазақ күйін, батырым.
Бірақ оны тыңдаймын
Қойып қойып ақырын.
Дүрілдеген қыратта
Тракторға өш емен.
Қыдырамын бірақ та
Машинасыз көшемен.
Жаңғырығып байтағы,
Жаһан үркіп кетердей,
Айтарымды айтамын
Дауысымды көтермей.
Сәби жырға мақтадай
Керек майда алақан.
Тыныштықта тек қана
Басады ой балапан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер болмаса жеңгеге жазған аға

  • 0
  • 0

Жер болмаса жеңгеге жазған аға,
Жоқтамаса жалғызын боздап ана...
Құдіретті сөз болып дарысам ғой
Қыз алдында қысылған бозбалаға!

Толық

Пенделік

  • 0
  • 0

Пенделік-ай, пенделік-ай, пенделік!
Он жыл бойы жатса сырқат емделіп,
Көтере алмай тұмауды да,
Дейміз-ау

Толық

Жалыннан жаралғандар

  • 0
  • 1

О бастан-ақ парасат, ой дарыған
Біз боламыз жарқын қыз,
Жайдары ұлан.
Біз — жалынбыз өшпейтін мәңгі бақи,

Толық

Қарап көріңіз