Өлең, жыр, ақындар

Ой мен тыныштық

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3165
Желпілдемей, желікпей
Жағдайымды сезе ғой.
Оқтан қашқан еліктей
Айқай-шудан безеді ой.
Келеді ылғи именіп
Көршілерім, туысым.
Басып қоям үйдегі
Телефонның дыбысын.
Бұлдаудайын бұлдаймын
Қазақ күйін, батырым.
Бірақ оны тыңдаймын
Қойып қойып ақырын.
Дүрілдеген қыратта
Тракторға өш емен.
Қыдырамын бірақ та
Машинасыз көшемен.
Жаңғырығып байтағы,
Жаһан үркіп кетердей,
Айтарымды айтамын
Дауысымды көтермей.
Сәби жырға мақтадай
Керек майда алақан.
Тыныштықта тек қана
Басады ой балапан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күздің соңғы күндері

  • 0
  • 0

Өңі қашқан бәрінің,
Оңып кеткен атырап.
Қолдарындай кәрінің
Қалтырайды жапырақ.

Толық

Күзгі түз

  • 0
  • 2

Ерініне кезерген
ЬІсқырығын қыстырып,
Бас төреші — Жел деген
Тұр төбеде ысқырып.

Толық

Жираф пен Піл

  • 0
  • 0

— Ұзын менің бойым да,
Ұзын менің мойным да!—
Деді Жираф бір Пілге,—
Әлі өсу бар ойымда.

Толық

Қарап көріңіз