Өлең, жыр, ақындар

Алакөлдің ақиығы

  • 10.08.2022
  • 0
  • 0
  • 633
Аққуын Алакөлдің шерулеткен
Өтіпті-ау ес жиғанша Елу көктем...
Мың бөліп ақын мұңын теберіктей,
Кім келіп ақын жүгін жеңілдеткен?
Алакөл тілемейді шүрегейді,
Баптайды ол бапкер дейін бірегейді.
Қақпасын ақ орданың ашып тастап,
Ат басын кім Елуге тіремейді?.
Қолға алып "Бел-белесте" "Адырнаны"
Садағын Сәкен ақын тағы ырғады.
Қалың ел қаумаласқан қабырғалы –
Мереке мерейлі екен мамырдағы.
Жамырап Жетісудың мың булағы
Ақ жүзін ақиыққа Күн бұрады.
Ақынды ақбоз үйге жетелейді
Достары, інілері, құрбылары...
Ашылар гүл сияқты әр көктемде
Сал көңіл Сәкендерден соң кеткен бе?
Жайылар ақын жаны алақандай,
Аққудың қанатымен ән жеткенде.
Оқа емес ағарғаны шаштың ептеп,
Жасындай бір жарқ етіп жастық өтпек...
Табылған Тәңір шыңнан Елуінде
Сәкенді атайды елі Тастүлек деп.

1988 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дел-сал денем

  • 0
  • 0

Дел-сал денем...
Деліқұлға дегбірсіз «дем сал...» деп ем:
Үшкірді де түшкірді Ол бетіме.
Жел жүгіріп өткендей көл бетіне:

Толық

Көкейтескен

  • 0
  • 0

Дала – менің көңілім де,
Тау – еңсем!
Алда-жалда Ақ ордама, жау, енсең:
Тақ – төріме тағзым жасап,

Толық

Қанатын ғайып жақтан жайып қонған

  • 0
  • 0

Қанатын ғайып жақтан жайып қонған,
Қона сап заматында ғайып болған,
Көзiмнен бал-бұл ұшқан, көкешiм-ау,
Өзiңе ендi кiм бар лайықталған?

Толық

Қарап көріңіз