Өлең, жыр, ақындар

Алакөлдің ақиығы

  • 10.08.2022
  • 0
  • 0
  • 646
Аққуын Алакөлдің шерулеткен
Өтіпті-ау ес жиғанша Елу көктем...
Мың бөліп ақын мұңын теберіктей,
Кім келіп ақын жүгін жеңілдеткен?
Алакөл тілемейді шүрегейді,
Баптайды ол бапкер дейін бірегейді.
Қақпасын ақ орданың ашып тастап,
Ат басын кім Елуге тіремейді?.
Қолға алып "Бел-белесте" "Адырнаны"
Садағын Сәкен ақын тағы ырғады.
Қалың ел қаумаласқан қабырғалы –
Мереке мерейлі екен мамырдағы.
Жамырап Жетісудың мың булағы
Ақ жүзін ақиыққа Күн бұрады.
Ақынды ақбоз үйге жетелейді
Достары, інілері, құрбылары...
Ашылар гүл сияқты әр көктемде
Сал көңіл Сәкендерден соң кеткен бе?
Жайылар ақын жаны алақандай,
Аққудың қанатымен ән жеткенде.
Оқа емес ағарғаны шаштың ептеп,
Жасындай бір жарқ етіп жастық өтпек...
Табылған Тәңір шыңнан Елуінде
Сәкенді атайды елі Тастүлек деп.

1988 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қабірі қайда Шəмшінің, білесіңдер ме?

  • 0
  • 0

Қабірі қайда Шəмшінің, білесіңдер ме?
Басына барып, бата оқып жүресіңдер ме?
Отыр ма əлде қасында қарақұс қалғып,
Жатыр ма əлде көміліп күресіндерге?

Толық

Менің Мәжнүн – жүрегім

  • 0
  • 0

Кiмге керек бұл жүрек сен ұқпаған?!
Күз гүлiндей күн сайын семiп барам.
Кең дүние тұрғанда,
Кеуде деген –

Толық

Элегия

  • 0
  • 0

Қараағаш, құсың қайда, ұяң қайда?
Кетті ме жан сауғалап қиян жайға?
Күніне мың құбылған мына мезгіл
Тонаудан торғыныңды ұялмай ма?

Толық

Қарап көріңіз