Өлең, жыр, ақындар

Дүние құдіреті

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2568
Жүреді жұрт қимағаннан
Тірлікті тұғыр етіп.
Өзіне-өзі сыймағаннан —
Дүние құдіреті:
Өзіне-өзі сыймағаннан
Найзағай тұтанады.
Өзіне-өзі сыймағаннан
Желіннен сүт ағады.
Өзіне-өзі сыймағаннан
Сағыныш сарылады.
Өзіне-өзі сыймағаннан
Жанартау жарылады.
Өзіне-өзі сыймағаннан
Күніңнен нұр шығады.
Өзіне-өзі сыймағаннан
Ақыннан жыр шығады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мылжың

  • 0
  • 0

— Аяғыма ат тепкен,
Дәрі алмақ ем әптектен.
Айтшы, балам, ол қайда?
Жақын ба?

Толық

Тарпаң

  • 0
  • 0

Қанаттанып қиялы
Қырат шерткен күйменен,
Қара тасты тұяғы
Қамырдайын илеген,

Толық

Кәрі қыран

  • 0
  • 4

Қанатынан қаңтардың қары бүркіп,
Қашатұғын көргенде бәрі де үркіп.
Қырағы көз бүгінде қарауытып,
Қалғып отыр қияда кәрі бүркіт.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар