Сағым жоқ

Сағым жоқ,
Сарқанатты сағым ұшқан.
Көкжиек көзден көшкен, əрі ығысқан.
Жаз бен наз – жанға жалау жалт берген соң
Сыздайды жазған жүрек сағыныштан.
Сыздайды жазған жүрек түрмесінде,
Ыңырсып ызғарлы күз іргесінде.
Тарғыл түс, торғын көкті тастай қашып
Талтүстен барады ауып күн бесінге.
Салмағы əрі кетсе – жарты мысқал
Сағым жоқ, мизам да жоқ қалқып ұшқан.
...Илһам шақ қайта келер күн болар ма
Ішінде ақ төсектің алқынысқан?..
Əй, қайдам... буалдыр мұң, бұлдыр маңай,
Күлгін бұлт тыншымайды-ау Күнді ұрламай.
Шолпан да, Ай да, Үркер де... кеткен білем
Бір-бірлеп көзден ұшып, құрғырлар-ай...
Сағым жоқ,
Сағым орнын тұман басқан.
Ай жылжып,
Мезгіл ауып,
Күн алмасқан.
Ақ төсек, қызыл алау өрт ішінде
Қайран-ай, қайда күндер жұмарласқан?!.

---