Өлең, жыр, ақындар

Көктемдегі мұң

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1292
Тырналардың тізбегі анау, тізіліп.
Найзағай да жарқ етті бір кіжініп.
Шыққа оранған қызғалтақтың бойынан,
Бір тамшы шық Сырғып түсті үзіліп.
Жаңбыр жауды,
Себелеп күн басылмай,
Бұл бір суық көктем бе еді, япырмай.
Дала кезіп жүргенімде күн батты,
Қою түнек адымдады, жақындай.
Еңсем түсіп жаңбырлы түн, езіліп.
Пенделік жыр,
Пенде ғұмыр сезініп.
Малмандайын суға бөккен сұлбамды,
Кептіретін жан жоқ неге, кезігіп?
Кеше күнім, бір мезетте өткендей.
Гүл өмір ай,
Болса екен деп, көктемдей.
Сол көктемде ашылмаған жауһазын,
Мұңаяды шыққа орнанып, көке белде.
Алатауым,
Биік шыңдар, һас тұлға.
Қара төбел азынайды астымда.
Шын бақытым сонда бәлкім, көз жетпес,
Күн құлаған көкжиектің астында.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйелге жан жетер ме, сүйіп көптен

  • 0
  • 0

Әйелге жан жетер ме, сүйіп көптен,
Ұлылар жан асылын сүйіп кеткен.
Әпкетай, Алла сізді қолдасыншы,
Бауырының бақытын биіктеткен.

Толық

Ініге, бауырына жанашыр жан

  • 0
  • 0

Ініге, бауырына жанашыр жан.
«Сезімді қайтем»- дейді аласұрған.
Жанына жылу іздеп жүргендей ме,
Қалың өскен, ақ қайың арасынан!

Толық

Ерді бір ер деп

  • 0
  • 0

Ерді бір ер деп,
Ибалы сөзге тоқтаса?!
Барында сыйла,
Асыңды ішер, коп болса.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер