Өлең, жыр, ақындар

Көктемдегі мұң

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1270
Тырналардың тізбегі анау, тізіліп.
Найзағай да жарқ етті бір кіжініп.
Шыққа оранған қызғалтақтың бойынан,
Бір тамшы шық Сырғып түсті үзіліп.
Жаңбыр жауды,
Себелеп күн басылмай,
Бұл бір суық көктем бе еді, япырмай.
Дала кезіп жүргенімде күн батты,
Қою түнек адымдады, жақындай.
Еңсем түсіп жаңбырлы түн, езіліп.
Пенделік жыр,
Пенде ғұмыр сезініп.
Малмандайын суға бөккен сұлбамды,
Кептіретін жан жоқ неге, кезігіп?
Кеше күнім, бір мезетте өткендей.
Гүл өмір ай,
Болса екен деп, көктемдей.
Сол көктемде ашылмаған жауһазын,
Мұңаяды шыққа орнанып, көке белде.
Алатауым,
Биік шыңдар, һас тұлға.
Қара төбел азынайды астымда.
Шын бақытым сонда бәлкім, көз жетпес,
Күн құлаған көкжиектің астында.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынның жаны нәзік қой оны білемін

  • 0
  • 0

Ақынның жаны нәзік қой оны білемін,
Сезімің суып, шайлығып қапты жүрегің.
Қас сұлу ерге, сызылып сыртын бермейді,
Тапсайшы оның бір емін.

Толық

Қайран жастық өткенім

  • 0
  • 0

Қыстың соңғы күні бүгін,
Бір өмір.
Алла қанша өмір берсе, сүремін.
Жүрегім де ауырады кей кезде,

Толық

Туған күн

  • 0
  • 0

Қуаныш күн, ақ таңмен ере келген.
Құдайым айырмасын берекеңнен.
Қабыл ал ағайынның ақ тілегін,
Құттықтаймын меншікті мерекеңмен.

Толық

Қарап көріңіз