Өлең, жыр, ақындар

Кей сәтте

Сірескен қымтап жабығын
Сұр аспанды сұрқай күз
Суық сорған жарық үн
Сүреңсіздікті шырқаймыз

Бүріскен бұта өтінде
Боздата жел жүр аттандап
Безерген дала бетінде
Безілдей көшкен көп қаңбақ

Аспаннан ба, жерден бе
Аяздың демі жеткендей
Алаң да жоқ кеудемде
Ақтара тонап кеткендей

Бар арман-бір от қана
Бар арман-бір ық-пана
Барлаймын көзім шоқтана
Барлаймын көзім шықтана

«Төзу керек»-деймін мен
Түңіле терең күрсініп
«Төзім берші,-деймін мен-
Түнере түскен тіршілік»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұрақ-жауап

  • 1
  • 0

- Ерке Күршім, сылқылдап назданып неге ағасың?
- Сұлулықты жұрт былғап кемітпесін бағасын
- Жас көктем іреп жатқанда кәрі қысты қолға алып
Дүлей Күршім,сен неге арнаңды бұздың долданып?

Толық

Мұқағали Мақатаевтың туған күнінде

  • 1
  • 1

Сен туыпсың бүгін қазақ арысы
Еңсегей бой,бүркіт қабақ сарысы
Жаратқаннан өлең атты енші алып,
Өлең болған бар ғұмыры, бар ісі

Толық

Толғаныс

  • 1
  • 0

Бұл жалғанда ұшпаққа жеткен, кәне,
Сөрең-кеше, жол-бүгін,ертең-мәре
Емексітіп, ертіп ап адастырар
Неткен қызық бұл жалған, неткен пәле

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар