Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Кей сәтте

Құмарбек Қалиев

Кей сәтте

Сірескен қымтап жабығын
Сұр аспанды сұрқай күз
Суық сорған жарық үн
Сүреңсіздікті шырқаймыз

Бүріскен бұта өтінде
Боздата жел жүр аттандап
Безерген дала бетінде
Безілдей көшкен көп қаңбақ

Аспаннан ба, жерден бе
Аяздың демі жеткендей
Алаң да жоқ кеудемде
Ақтара тонап кеткендей

Бар арман-бір от қана
Бар арман-бір ық-пана
Барлаймын көзім шоқтана
Барлаймын көзім шықтана

«Төзу керек»-деймін мен
Түңіле терең күрсініп
«Төзім берші,-деймін мен-
Түнере түскен тіршілік»

Құмарбек Қалиев өлеңдері кей сәтте

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұрақ-жауап

  • 1
  • 0

- Ерке Күршім, сылқылдап назданып неге ағасың?
- Сұлулықты жұрт былғап кемітпесін бағасын
- Жас көктем іреп жатқанда кәрі қысты қолға алып
Дүлей Күршім,сен неге арнаңды бұздың долданып?

Толық

Абай десе...

  • 1
  • 0

Куә болған көшіне сан ғасырдың
Сайын дала, қаншама таңды асырдың
Сөзге берік, сертке мәрт кең кеудеңе
Қаншама сыр, қаншама жан жасырдың

Толық

Әулие

  • 0
  • 0

Болбырасаң суға тиген қайыстай
Жә болмаса жабағыдай ұйыссаң
Өсіп кетсең кеудең ісіп талыстай
Ізгіліктен үзе қалсаң құйысқан

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер