Өлең, жыр, ақындар

Аян берген өзің бе едің

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 933
Аян берген өзің бе едің,
Көрдім сені түсімде.
Жүзіңде әжім, көзіңде мұң,
Сұп-сұр сұлық пішінде.
Маған қаяу қабағыңмен
Салыңқылау қарайсың.
Айтпағымды жанарыңмен
Айтқызбай-ақ орайсың.
Үнсіз-түнсіз түсінісіп,
Үнсыз-түнсіз ұғысып.
Үнсіз сүйіп, үнсіз құшып,
Үнсіз-түнсіз суысып.
Судырлаған жібекке ұқсап,
Сыбдырлаған желге ұқсап,
Қолға ұстатпай жоқ боп кеттің
Жаһұттайын жалғыз сәт.
Жалғыз-ақ сәт!
О, тобасы,
Оның өзі түс қандай?!
Осынау дүние шекарасы
Көзден бұл-бұл ұшқандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абай ескерткішіне

  • 0
  • 0

Ой мұңын емген, қайғыны жеңген қайырымсыз,
Кейпіңіз адам, адамға бірақ айбынсыз.
Ақындық деген адамдар үшін жаралған,
Жаралғаннан соң ақиқат үшін айнусыз.

Толық

Қараңғы түсті

  • 0
  • 0

Қараңғы түсті.
Көз байланады,
Түнге айналады төңірек.
Аспанда жұлдыз маздай жанады

Толық

Жаңылдым, жаным, өмірдің көп есебінен

  • 0
  • 0

Жаңылдым, жаным, өмірдің көп есебінен,
Жаңылмағанда жұмбақтай көрешегім ең...
Өліп те өшіп өз жаныңды жаралағанда,
Қарағанымда нем кетті, неге сеніп ем?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар