Өлең, жыр, ақындар

Аян берген өзің бе едің

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 718
Аян берген өзің бе едің,
Көрдім сені түсімде.
Жүзіңде әжім, көзіңде мұң,
Сұп-сұр сұлық пішінде.
Маған қаяу қабағыңмен
Салыңқылау қарайсың.
Айтпағымды жанарыңмен
Айтқызбай-ақ орайсың.
Үнсіз-түнсіз түсінісіп,
Үнсыз-түнсіз ұғысып.
Үнсіз сүйіп, үнсіз құшып,
Үнсіз-түнсіз суысып.
Судырлаған жібекке ұқсап,
Сыбдырлаған желге ұқсап,
Қолға ұстатпай жоқ боп кеттің
Жаһұттайын жалғыз сәт.
Жалғыз-ақ сәт!
О, тобасы,
Оның өзі түс қандай?!
Осынау дүние шекарасы
Көзден бұл-бұл ұшқандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиырмасыншы ғасырдың соңғы шені

  • 0
  • 0

Жиырмасыншы ғасырдың соңғы шені,
Неткен кемел, неткен кең, көнбіс едің?
Неткен шалтсың, шапшаңсың, шыдамсызсың,
Не болады ертеңің енді сенің?

Толық

Көл жағасында

  • 0
  • 0

Кешкілікте көлден самал соқты ғой,
Шабандап есіп, сараң соқты ғой,
Тыншу мезгілде тыпыршып тұрмын,
Самал бола алмай, амал жоқтық-ай!

Толық

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп

  • 0
  • 0

Қау етіп құныс тамыр, бел көгеріп,
Қаз-үйрек қазоты өскен көлге қонып.
Көз ұшы – қара қырдан қайырамыз,
Қозы-лақ көкке құмар желдеп өріп.

Толық

Қарап көріңіз