Өлең, жыр, ақындар

Көк шалғында көбелек қудық

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1235
Көк шалғында көбелек қудық,
Көбін ұстай алмадық.
Көбелекті неге көп қудық
Көлбеңдегеніне алданып?
Көк көбелек қолға қонбаған
Көз ұшында сағымға сіңді.
Көбелектен көбелек таңдаған
Аптық-арын басылды.
Көктем жазға ауысқанда
Көк көбелек сиреуі қалай?
Шіліңгір шілде қысқанда
Қанаты күйгені қалай?
Көк шалғын сарғая бастады,
Көбейді шегіртке шырылы.
Сары ала жаздың аспаны
Ақ шарбы бұлтын сылыды.
Бұлақтың сылдыры азайды,
Құрақтың сыбдыры азайды.
Таңғы шық сулана бастады,
Шалғындар қуара бастады.
Көктем – көбелек қанатың,
Қолың жетпес ұшпақтай.
Өтті-ау дәурен – заматың
Сырғып сынаптай ұстатпай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам бір кейде...

  • 0
  • 0

Адам бір кейде сарқылған сынды
Сезімнен дағы, ойдан да.
Денеңде тұтас салқын қан сынды
Ақпайтын судай сайларда.

Толық

Басымды салдың-ау сарсаңға

  • 0
  • 0

Басымды салдың-ау сарсаңға,
Жүрегім айналды шаршауға.
Жүйкем де жұқарып барады
Не істейін, не істейін мен сонда?.

Толық

Су жорға уақыт

  • 0
  • 0

Уақыт желіп жортып, желіп жортып,
Жылдардың біраз-біраз белін көрдік.
Өмір кейде айдардан желін «желпіп»,
Талай-талай көрсетер «тегін» қорлық.

Толық

Қарап көріңіз