Өлең, жыр, ақындар

Жаңылдым, жаным, өмірдің көп есебінен

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1383
Жаңылдым, жаным, өмірдің көп есебінен,
Жаңылмағанда жұмбақтай көрешегім ең...
Өліп те өшіп өз жаныңды жаралағанда,
Қарағанымда нем кетті, неге сеніп ем?
Маған айтатын, махаббат бар дүние дейтін,
Әлсіз де дейтін, аяулы, өлі де дейтін.
Мұңы бар дейтін адамды мәңгі бөлейтін,
Уы бар дейтін, уыты тамды да дейтін.
Ал мен айтушы ем:
– Уысқа уыстамаған
Елесің, тәйірі, алтын ба, күміс пе маған?
Маған айтатын:
– Түсінбес махаббат мәнін
Сен екенсің деп кеудесі қуыстау адам.
Сен не істеуші едің, сол кезде мен еледім бе,
Күнімдей болдың, көзі жоқ көбелегім де.
Қатал ғой адам түспесе басына ғана,
Басынан бар ғой, басқаны тебе беруге...
Басыма түсті, басқа жан тепті басыма,
Нем кетті, саған қараған текті басыма,
Махаббат маған сен берген ұшпақ осы ма,
Ал саған оның тигізген септігі осы ма?!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

ФЗО-ға кеткен жеңешем

  • 0
  • 2

– Жеңеше! – дедім,
Жеңешем маған жалт қарап,
Боталап көзі жылауға өзі шаққа қап.
–Кенжем-ау, – деді, – ертең-ақ келем, дәм жазса,

Толық

Қасым Аманжолов көшесі

  • 0
  • 0

Үлде мен бүлдедей бүркеніп бау-баққа,
У-шу қаладан іргесін салып аулаққа,
Көкорай Көктөбе бауырында,
Қасым Аманжолов көшесі жатыр тау жақта.

Толық

Сары ала жапырақ

  • 0
  • 0

Күз келді тағы, саудырап сары жапырақ,
Сары ала сәуле сарғайды күллі атырап.
Кешегі анау – желегі жалау көк терек
Сып-сида болды қаққанша қасты қапыда

Толық

Қарап көріңіз