Өлең, жыр, ақындар

Жаңылдым, жаным, өмірдің көп есебінен

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1470
Жаңылдым, жаным, өмірдің көп есебінен,
Жаңылмағанда жұмбақтай көрешегім ең...
Өліп те өшіп өз жаныңды жаралағанда,
Қарағанымда нем кетті, неге сеніп ем?
Маған айтатын, махаббат бар дүние дейтін,
Әлсіз де дейтін, аяулы, өлі де дейтін.
Мұңы бар дейтін адамды мәңгі бөлейтін,
Уы бар дейтін, уыты тамды да дейтін.
Ал мен айтушы ем:
– Уысқа уыстамаған
Елесің, тәйірі, алтын ба, күміс пе маған?
Маған айтатын:
– Түсінбес махаббат мәнін
Сен екенсің деп кеудесі қуыстау адам.
Сен не істеуші едің, сол кезде мен еледім бе,
Күнімдей болдың, көзі жоқ көбелегім де.
Қатал ғой адам түспесе басына ғана,
Басынан бар ғой, басқаны тебе беруге...
Басыма түсті, басқа жан тепті басыма,
Нем кетті, саған қараған текті басыма,
Махаббат маған сен берген ұшпақ осы ма,
Ал саған оның тигізген септігі осы ма?!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаманатқа жоламан, жаманатқа

  • 0
  • 0

Жаманатқа жоламан, жаманатқа,
Жазығым жоқ, сен маған жала жаппа!
Алтын жүзік қолыңа салу үшін
Мен біреуді оқталман тонамаққа.

Толық

Тал түсте шырқаған торғай

  • 0
  • 0

Біздің жаққа бұлт аумай, жаңбыр жаумай құрғап тұр,
Күнде шығып күлән күн, көп бояуды ұрлап тұр.
Бір бозторғай төбеге қақырық түтер мезгілде
Боз көдеден биіктеп буынғандай жырлап тұр.

Толық

Куә қайда?

  • 0
  • 0

Есімде жоқ ең алғаш жылағаным,
Айды әпер деп аспаннан сұрағаным.
Бақыт деген сол шығар – жылағанда
Білмеу шығар жанында куә барын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер