Үміт!...

Үміт!...
Енді,мені бекерге жетелеме?!
Көл желіне ермейді ешбір кеме.
Үзілгендер қалпына қайта келмес,
Ақ парақтар сақталмас өртенгенде.
Үміт!..
Енді,мені, жалғама,үзігіңе?!
Жамау-көрік әпермес көңіліме.
Әр жалғауың -дауылпаз, азаншыдай,
Таңнан дабыл қағатын жүрегімде.
Үміт!..
Енді,мені,сүйреме әр әуреңе?!
Әуре,азап сән емес,жан-жейдеме.
Жетегіңде шылбырың мың үзілді,
Сен сілтеген жолдарың кесілгенде.
Үміт!...
Енді,мені,елітпе желігіңе?!
Желік желден мазасыз есігімде.
Жел уілін балаппын бесік жырға,
Күн-бесікте тосумен тербелгенде.
Үміт!
Енді,менің,сынама төзімімді?!
Сен үзілген шақтарды көзім көрді.
Жігер,қайрат,ар-намыс шаққа ұстап,
Күшпен басып келеді өзгелерді.
Үміт!...
Енді,мені,тұманда адастырма?!

---