Өлең, жыр, ақындар

Сұлтан Уәис ата үні

  • 08.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1498
Ақыл деген ырыс толы дария,
Сусындаған сезе білген жан ұя.
Қадірлесең Тәңір берген сыйлықты,
Тәрбие нұр құт толтырар қойныңа.
Ақыл кетсе айтшы кімдер азбады,
Қайта оралмас қуаныштың жаздары.
Намыста жоқ, оны күтер ар да жоқ,
Дәйексіз боп өткізерсің жалғанды.
Ала шұбар жылан күнде шаққандай,
Тыныштық жоқ күн кешерсің шаттанбай.
Көкжалдайын жараланып у жұтқан,
Ішің ұлыр қысқы боран ақпандай.
Күйіп пісу болып дәйім үлесің,
Сатқындардыі сорын кешіп жүрерсің.
Қарға болып қыран құсың тау қонар,
Туған ұлың беттен алып жау болар.
Қырсық қатын азаптап пәк жаныңды,
Үйің тозақ мейман болып кім қонар?!
Суланбасың десең мұңмен жанарың,
Ақылды сүй иманменен қарағым.
Күн баттыма күнде өзіңе есеп бер,
Зердең алып өмір ұстаз сабағын!
Мен өзіңе жүрек сырын ақтардым,
Ата берсін алдан күліп ақ таңың.
Алыс жатқан бізді әсте ұмытпай,
Келіп тұр сен ақын балам Лұқпаным!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Фаризасы қазақтың

  • 0
  • 0

Жыр қанжары найзағайды боратып,
Тайсалмастан әділетсіздерге оқ атып.
Масыл болып айықпаған дертінен,
Қалғығандарды селк еткізіп оятып.

Толық

Шоқан

  • 0
  • 0

Тамыр тартып тектіліктің тегінен,
Бұлтты жарып жарық құйып көгінен.
Нар халқыңа күн болдың сен қуантып,
Ақыл- ойдың нәрін сыйлап біліммен.

Толық

Тұтқынға түскен фельдмаршал

  • 0
  • 0

Бет қаратпас долы боран гуілдеп,
Құтырынған, сақылдаған сары аяз.
Қиян – кескі соғыс жатыр гүрілдеп,
Қарқылдаған кәрі қарға қанға мәз.

Толық

Қарап көріңіз