Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 04.09.2020
  • 0
  • 0
  • 946
Ұйқым қашып, ұйпалап едім жастықты,
Зауқайыр зауқы ұйтқыған көңіл бастықты.
...Ақ боран соқса, ащы ұлып алып аш қасқыр,
Қанталап көзі ойлайтын еді қастықты.
Қанталап көзі қораға қарай ілбіп кеп,
Тоқты-торымды арқасына алып бір бүктеп,
Аласұрғанда, арланнан ада ауылдың
Шау қаншықтарын кететін еді бірге үптеп.
Қақпанын құрса, саққорда қыстау шалдары
Аш қасқырды алар, жалғыз-ақ айла сол дағы...
Бастықты көңілім... Басылып әлде қалады,
Зауқы ауған затын бас салып әлде алады,
Зәредей жанға болмайды бірақ залалы,
Болмайды бірақ зауалы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір қарлығаш

  • 0
  • 0

Бір қарлығаш қонды кеп,
Тереземнің түбіне.
Неге жалғыз қалды деп
Жаутаңдаймен түріне.

Толық

Ақындықтан қорықпаймын, қиын емес

  • 0
  • 0

Ақындықтан қорықпаймын, қиын емес,
Ұйқастыру, сөз құрау бұйым емес.
Тілдік қорым жетеді, орамдымын,
Тілім менің татусыз, сұйық емес.

Толық

Шөпке бару

  • 0
  • 0

Құбатөбел әкемнің күрең аты
Сүрінбейтін жануар сірә қапы.
Шана жегіп шаңытқан сары аязда
Шөпке бару – дүниенің рахаты.

Толық

Қарап көріңіз