Өлең, жыр, ақындар

Не қорқыныш?

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1262
Көлеңкеңнен қорқасың құр бекерге,
Адам деген бірде адам, бірде пенде.
Бірде тұрып жүрмей ме, бір сүрініп,
Бір қатерден кездесіп бір қатерге.
Бірде өкініп жүрмей ме, бірде опынып,
(Кемшілігі болмай ма бірді-екілі?..)
Шындық шіркін жақсы ғой, амалсыздан
Айтып қалсаң қайтесің бірде өтірік.
Ол да адамдық белгісі, осы жері
Қорқақтықтан осалдық көш ілгері.
Қорыққан адам, о, шіркін, өлмесе ғой,
Мүмкін мәңгі өлмес пе ек?!
(Кешір мені).
Кешіре гөр, келеңсіз сұрағыма,
Қорыққаннан мүйізі шығады ма?
Кім ертерек түсерін кім біледі,
Қылп-қылп еткен ажалдың құралына.
– Мынауың сор болды, – деп, – мынауың сор,
Сүйретіліп жүресің, шылауың сол,
Қорқасың-ай, қорқасың, қорқасың кеп,
– Сонда неден қорқасың – сұрауым сол.
Қорықпайсың әлемдік апаттан сен,
Аман-саусың албаты шатақтан сен.
Бұл қалпыңмен ұрмайсың жауыңды да,
Қол-аяғын алдыңа матап берсем.
Өз-өзіңнен қорқасың, өз-өзіңнен,
Өзіңе лайық емессің, сеземін мен.
Көлеңкеңнен қорыққанмен құр бекерге,
Дәм біткен күн кетесің кезегіңмен.
– Қорықпа деймін! Қонбайды саған ақыл,
Қорқа-қорқа болмайсың және батыр.
Қорқасың кеп, қорқасың...
Сонда неден?
Тірі жүріп көргенің заманақыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Телефонмен тіл қаттың маған

  • 0
  • 0

Телефонмен тіл қаттың маған,
Тіл қаттың дағы, жыладың.
Мең-зеңмін мен де, жұмбақ бір ғалам,
Жалғыздық салды сынағын.

Толық

Қосылған қос айдын

  • 0
  • 0

Айнакөл мен Қаракөл – медиен белдің қос меңі,
Суыңа көптен шомылмай суыса ізім, кеш мені.
Жыртқанда көлдің жиегін
отарын әкем құмға айдап,

Толық

Жұмбақ заң

  • 0
  • 0

Оң қабағыңмен қарайсың маған,
Сол қабағыңмен қарайсың маған
Оңға басса деп ойлары.
Талай мақтаған, талай сынаған,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар