Өлең, жыр, ақындар

Мұқышқа

  • 19.04.2015
  • 1
  • 0
  • 4786
Жарқыным, мұның қай екпін,
Шыдамадың дәйекпен.
Отыз бес жыл май алған,
Жатуға жайлап таянған
Бір қу мақлұқ таңдапсың,
Шорманский паектен.

Өзіңдей жүйрік «тұлпардан»,
Өзіңдей қыран «сұңқардан»,
Қолың жетіп тұрғанда,
Не себепті қол тарттың?
Казанский вагонге
Он пұт семіз ет арттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ сәуле күміс жүзді, құндыз қабақ

  • 2
  • 1

Ақ сәула күміс жүзді, құндыз қабақ,
Сен гүлсің иіс шашқан жарып сабақ.
Болғанда көзің — жақұт, етің —торғын,
Қасың — ай, шашың — жібек, мамық тамақ.

Толық

Альбомнан

  • 1
  • 1

Жетуге құмар жоғары.
Қайдан жаман болады?
Талпыну бар, талап бар,
Бүйткен адам оңады.

Толық

Ж...

  • 2
  • 1

Қарақат көздің сәулесі,
Жүректі түртіп тулатат.
Мен сол ойдың әуресі
Түйінін таппай улатат.

Толық

Қарап көріңіз