Өлең, жыр, ақындар

Мұқышқа

  • 19.04.2015
  • 1
  • 0
  • 4753
Жарқыным, мұның қай екпін,
Шыдамадың дәйекпен.
Отыз бес жыл май алған,
Жатуға жайлап таянған
Бір қу мақлұқ таңдапсың,
Шорманский паектен.

Өзіңдей жүйрік «тұлпардан»,
Өзіңдей қыран «сұңқардан»,
Қолың жетіп тұрғанда,
Не себепті қол тарттың?
Казанский вагонге
Он пұт семіз ет арттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достыма хат

  • 1
  • 2

Уай, дүние, қайда біздің өткен күндер,
Қызықты сауық-сайран еткен күндер?
Сарғая сағынып хатың көргеннен соң,
Түсті ғой еске келіп кеткен күндер.

Толық

Қарағай да қайғырып

  • 1
  • 1

Қарағай да қайғырып,
Суылдайды заманға.
Иесінен айрылып,
Кездескен берік қамалға.

Толық

Мысал

  • 1
  • 1

Бір жерде бір бас қосқан жиын, топыр,
Ішінде бір бишара көзі соқыр.
Алдар деп көзі бардың соңына ермей,
Жоқ болған жарға құлап байғұс соқыр.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар