Өлең, жыр, ақындар

Орал

Көк астында бір алып,
Көргенімде Оралды.
Көк вагонда ырғалып,
Көкірегімді жыр алды.

Жатты Орал жиһанның,
Мырзасындай береген.
Әр өлкесі Отанның.
Ғажап еді не деген!

Тау жүрегін соқтырып,
Жатыр алуан зауыттар.
Құрыш құйған отты үріп
Онда батыр халық бар.

Бөктерінде көк егін,
Жатыр колхоз қарық боп.
Шіркін, Орал көлемін,
Құшар ма едім алып боп!

Ақты пойыз, найзағай
Тізбегіндей түндегі.
Ай астында айнадай,
Кетті тартып ілгері.

«Жігіт, жырың беріп кет»,
Дегендей бір сөз тастап.
Қапталдасып еріп кеп,
Қалды Орал алыстап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақсу

  • 0
  • 1

Не деген сансыз дария
Ағысы атан үркітер!
Таулардың іші бәрі ұя,
Шаңқылдап жүрген бүркіттер.

Толық

Тайырды тағы да еске алу

  • 0
  • 0

Қойылды бір ат көшеге,
Шықты бір өлең кеше де, –
Осының бәрі –
«Бұл қалай?» - деген сұрақтың

Толық

Әнші

  • 0
  • 0

Қарт әнші отыр тойда қырау қабақ,
Кешегі кеудесіне мың ән қамап,
Өткізіп көмейінің көпірінен,
Шығарған шыңнан жонып шынардай-ақ.

Толық

Қарап көріңіз