Өлең, жыр, ақындар

Орал

Көк астында бір алып,
Көргенімде Оралды.
Көк вагонда ырғалып,
Көкірегімді жыр алды.

Жатты Орал жиһанның,
Мырзасындай береген.
Әр өлкесі Отанның.
Ғажап еді не деген!

Тау жүрегін соқтырып,
Жатыр алуан зауыттар.
Құрыш құйған отты үріп
Онда батыр халық бар.

Бөктерінде көк егін,
Жатыр колхоз қарық боп.
Шіркін, Орал көлемін,
Құшар ма едім алып боп!

Ақты пойыз, найзағай
Тізбегіндей түндегі.
Ай астында айнадай,
Кетті тартып ілгері.

«Жігіт, жырың беріп кет»,
Дегендей бір сөз тастап.
Қапталдасып еріп кеп,
Қалды Орал алыстап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос институт

  • 0
  • 0

Қарт ҚазПИ, мен айналдым есіміңнен
Сонау бір алыс қалған ескі күннен,
Мынау бір кешіп тұрған сәтке дейін
Еркелеп еніп келем есігіңнен.

Толық

Ағаны аңсау

  • 1
  • 0

Тоқсанға толған күніңде,
Тоғыса алмадың халқыңмен.
Көрісе алмадың дүние,
Дүрілдеп тұрған даңқыңмен.

Толық

Тас қоршауда көкорай

  • 0
  • 0

Қоршай салған сұрғылт тас,
Ортасында діңгегі.
Тарих әсте ұмытпас
Қалған бұл да бір белгі.

Толық

Қарап көріңіз