Өлең, жыр, ақындар

Аспандағы қоштасу

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1523
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Дір етті!
Көшеде едім,
Ал көшеден әр қашты!
Сан мың тамшы тас-тағдырмен арбасты!
Сені қайдам, су астында қалдым мен
Кезге өкпелеп кезіктірген алғашқы.
Тас көшеде тек тамшыға тұрақ бар,
Көмейіме көміледі сұрақтар.
Біз секілді аспан жақта, әнекей,
Қоштасады бұлттар – ұлы мұраттар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезім

  • 0
  • 0

Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.

Толық

Кірпігімнен тамды да

  • 0
  • 0

Кірпігімнен тамды да,
Құс жастыққа сіңді мұң.
Пәк сезімнің алдында
Кінәлайды кімді кім?

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Осылай оңай ғана,
Екеуміз алыстадық...
Жылт еткен жылылықты,
Өткенге табыстадық!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар