Өлең, жыр, ақындар

Аспандағы қоштасу

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1181
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Дір етті!
Көшеде едім,
Ал көшеден әр қашты!
Сан мың тамшы тас-тағдырмен арбасты!
Сені қайдам, су астында қалдым мен
Кезге өкпелеп кезіктірген алғашқы.
Тас көшеде тек тамшыға тұрақ бар,
Көмейіме көміледі сұрақтар.
Біз секілді аспан жақта, әнекей,
Қоштасады бұлттар – ұлы мұраттар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кімсің?

  • 0
  • 0

Сен өзі кімсің осы,
адамбысың?
Шарлайсың ба,
шынымен ғалам ішін?

Толық

Апама

  • 0
  • 0

Ойға шомып отырмысың тағы да,
Перзентімнің құс қонсын деп бағына.
Сендей етіп ешкім бақыт орнатпас,
Гүлді кент пен патшалардың тағы да!

Толық

Дегерес

  • 0
  • 0

Дегірейіп жатыр дейді сені жұрт,
Айтты дейсің нені ұғып?
Менің мият-мекенім,
Алатаудың жүрегі сен екенін,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер