Өлең, жыр, ақындар

Аспандағы қоштасу

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 980
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Дір етті!
Көшеде едім,
Ал көшеден әр қашты!
Сан мың тамшы тас-тағдырмен арбасты!
Сені қайдам, су астында қалдым мен
Кезге өкпелеп кезіктірген алғашқы.
Тас көшеде тек тамшыға тұрақ бар,
Көмейіме көміледі сұрақтар.
Біз секілді аспан жақта, әнекей,
Қоштасады бұлттар – ұлы мұраттар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жағалаудағы жыр

  • 0
  • 0

Жұлдыз болсам мен егер,
Аспанға алаңдамай,
Асығып ағар едім саған қарай...
Көк Каспий,

Толық

Қиялдағы еркіндік

  • 0
  • 0

Жеткізе алмадым
Жанымды сен жаққа.
Қиялда қисынсыз еркіндік!
Өзіміз сенбейтін

Толық

Үнсіздік

  • 0
  • 0

Байқадым
Қоштасқың келмеді,
Күрсінткен беймәлім шер ме еді?
Іздемей жүріп-ақ осылай,

Толық

Қарап көріңіз