Өлең, жыр, ақындар

Аспандағы қоштасу

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1063
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Дір етті!
Көшеде едім,
Ал көшеден әр қашты!
Сан мың тамшы тас-тағдырмен арбасты!
Сені қайдам, су астында қалдым мен
Кезге өкпелеп кезіктірген алғашқы.
Тас көшеде тек тамшыға тұрақ бар,
Көмейіме көміледі сұрақтар.
Біз секілді аспан жақта, әнекей,
Қоштасады бұлттар – ұлы мұраттар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем

  • 0
  • 0

Қалай қалың,
Жүрсің бе аман, текті адам?
Осы сені іздегенде, кеудемде,
Жүрек емес, сыздауық бар деп қалам...

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Осылай оңай ғана,
Екеуміз алыстадық...
Жылт еткен жылылықты,
Өткенге табыстадық!

Толық

Керексің

  • 0
  • 0

Басқа заңғар, бөлек асқар, бөлек шың,
Менің мөлдір сезіміме себепсің.
Сарқырама секілденіп құлайын мен,
Сен сол үшін керексің!

Толық

Қарап көріңіз