Өлең, жыр, ақындар

Аспандағы қоштасу

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 877
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Дір етті!
Көшеде едім,
Ал көшеден әр қашты!
Сан мың тамшы тас-тағдырмен арбасты!
Сені қайдам, су астында қалдым мен
Кезге өкпелеп кезіктірген алғашқы.
Тас көшеде тек тамшыға тұрақ бар,
Көмейіме көміледі сұрақтар.
Біз секілді аспан жақта, әнекей,
Қоштасады бұлттар – ұлы мұраттар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамыз-мұң

  • 0
  • 0

Мөлдір тамшы дір еткен,
Төмен қарай құлапты.
Көзден емес жүректен,
Сорғалаған сыр ақты!

Толық

Позитив

  • 0
  • 0

Байқаймысың,
Бұрынғыдан басқамын!
Ашық қазір аспаным.
Шаттығымды шырағдан қып жолыма,

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Қалай қалың,
Жүрсің бе аман, текті адам?
Осы сені іздегенде, кеудемде,
Жүрек емес, сыздауық бар деп қалам...

Толық

Қарап көріңіз