Өлең, жыр, ақындар

Апама

  • 25.09.2020
  • 0
  • 0
  • 3477
Ойға шомып отырмысың тағы да,
Перзентімнің құс қонсын деп бағына.
Сендей етіп ешкім бақыт орнатпас,
Гүлді кент пен патшалардың тағы да!
Жаулығың ғой – жақсылықтың жалауы,
Мейірім ғой жүрегімнің қалауы.
Жамалыңда жарты әлемнің назы бар,
Жанарымда жаңа өмірдің алауы.
Сарқылмашы, менің мөлдір бұлағым,
Шөліркетпес ешкім жасыл құрағын.
Бұлағыма жетсе екен деп бұл әнім,
Тәңірімнен таң сәріден сұрадым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай тұтылған түн

  • 0
  • 0

Эратодан бір тал үлпек үзілсе,
Жүрегіме қонатын!
Жерге тамып түсердей,
Үлп-үлп етіп соғатын!

Толық

Стихия

  • 0
  • 0

Таныдың ба?
Таныдың ғой, білемін!
Кеше ғана өрттен қалған Күл едім.
Гүл боп қайта түледім.

Толық

Тамыз-мұң

  • 0
  • 0

Мөлдір тамшы дір еткен,
Төмен қарай құлапты.
Көзден емес жүректен,
Сорғалаған сыр ақты!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер