Өлең, жыр, ақындар

Сағыну

  • 03.10.2020
  • 0
  • 2
  • 915
Жаңбыр сіркіреп тұр,
Бұрынғыдан бір айнымай-ақ.

Тізіле себілген тамшылар ішінде
Әлде біреуі
Ештеңелерден бұрынғы
Самалдай шалқыған сәуірді,
Немесе,
Ақмарал жанарын
Есіме салады.

Қарашығыңдай ғана қараңғы тамшы қалқып барады аспанға,
Бұлтқа қарай,
Әлде,екеуіміз адасқан сырлы сарайды бетке алып.
Соңында қалып бара жатқан
Бостық пен барлығы
Тек қана,
Көзімнің ішінде күбірлеп.

Малмандай су болған
Тұйықтаулы көшелер,
Бүрісе ырғалған жапырақтар,
Көзді ашып- жұмғанша
Ақпа жұлдыздай
Жап-жаңа және ескі жолдарға жұтылған іздер,
Әп- сәтте сұрланып үлгірген көлеңкелер,
Өзгелер миында жөңкілген
Менімен титтей де қатыссыз уақыттар.

Жақұт тәжісі жарқырап тұрған бостандық
Қоңыр шапанды жалғыздыққа айланып кеткен…

Жаңбыр сіркіреп тұр.



Пікірлер (2)

Арман Әділбек. Автор

Саныну атты өлеңімді өшіріңіздерші өтініш. Мүлде қате терілген. Мен автордың өзімін. Арман Әділбек.

Арман Әділбек. Автор

"Сағыну" атты өлеңімді өшіріңіздер өтініш. Мүлде қате терілген.

Пікір қалдырыңыз

Қандала

  • 0
  • 0

Бұл өлкеде адамдар әлі өмір сүреді.
Былжыраған балшық жолдармен
Езілген етігін сүйрете басып
Еріне кетіп бара жатады

Толық

Мағынасыздық

  • 0
  • 0

Ұзақ па?
Қысқа ма?
Кім білсін…
Қайтып келеміз

Толық

Алакөлеңке және сурет

  • 0
  • 0

Сағаттың сырт-сырт соғылған үні
барған сайын зорайып бара жатты.
Терезеден түсіп тұрған шырақтың сәулесі
Буалдыр ғана қараңғылықты

Толық

Қарап көріңіз