Өлең, жыр, ақындар

Сағыну

  • 03.10.2020
  • 0
  • 2
  • 870
Жаңбыр сіркіреп тұр,
Бұрынғыдан бір айнымай-ақ.

Тізіле себілген тамшылар ішінде
Әлде біреуі
Ештеңелерден бұрынғы
Самалдай шалқыған сәуірді,
Немесе,
Ақмарал жанарын
Есіме салады.

Қарашығыңдай ғана қараңғы тамшы қалқып барады аспанға,
Бұлтқа қарай,
Әлде,екеуіміз адасқан сырлы сарайды бетке алып.
Соңында қалып бара жатқан
Бостық пен барлығы
Тек қана,
Көзімнің ішінде күбірлеп.

Малмандай су болған
Тұйықтаулы көшелер,
Бүрісе ырғалған жапырақтар,
Көзді ашып- жұмғанша
Ақпа жұлдыздай
Жап-жаңа және ескі жолдарға жұтылған іздер,
Әп- сәтте сұрланып үлгірген көлеңкелер,
Өзгелер миында жөңкілген
Менімен титтей де қатыссыз уақыттар.

Жақұт тәжісі жарқырап тұрған бостандық
Қоңыр шапанды жалғыздыққа айланып кеткен…

Жаңбыр сіркіреп тұр.



Пікірлер (2)

Арман Әділбек. Автор

Саныну атты өлеңімді өшіріңіздерші өтініш. Мүлде қате терілген. Мен автордың өзімін. Арман Әділбек.

Арман Әділбек. Автор

"Сағыну" атты өлеңімді өшіріңіздер өтініш. Мүлде қате терілген.

Пікір қалдырыңыз

Алакөлеңке және сурет

  • 0
  • 0

Сағаттың сырт-сырт соғылған үні
барған сайын зорайып бара жатты.
Терезеден түсіп тұрған шырақтың сәулесі
Буалдыр ғана қараңғылықты

Толық

Күн де батады

  • 0
  • 0

Қарашы, күн де батады,
Ең ыстық,
Ең нұрлы алып жүрек еді ғой ол,
Ішінде аңыз қайнаған,

Толық

Мағынасыздық

  • 0
  • 0

Ұзақ па?
Қысқа ма?
Кім білсін…
Қайтып келеміз

Толық

Қарап көріңіз