Өлең, жыр, ақындар

Жайшылық

  • 03.10.2020
  • 0
  • 0
  • 519
Светофорға телміріп тұрған адамдар жүзінен
Сезім ізін айнытпай табасыз
Жасыл шырақты ондаған жылдар бойы күттім деген.
Іле-шала жарық етеді жасыл шырақ,
Ал, сіз сезесіз сол арада-ақ
Олардың бұдан өзгені күткенін.

Очретте тұрған адамдардың салыңқы иінінен
Олардың осы очретте әлденеше он жыл тұрғанын ұққандай боласыз,
Ілеـшала жатады алдыға қозғалып,
Ал, сіз сезесіз сол арада-ақ
Олардың сарылып күткені бұл емес екенін.

Автобуста сығылысып тұрған адамдардың
Терезе әйнегіне түскен солғын козқарасына қарап
Олардың өз остановкаларына ондаған жылдар бойы әлі жете алмағанын тұйсінесіз,
Автобус пен жолға күмәнданып ұлгірмей-ақ
Шарық етіп ашылып жатады есіктер,
Ал, сіз сол арада
Олардың останвка жайлы ештеңе ойламағанын мойындап ұлгересіз.

Ия, солай, пешенеңдегі жазуды өшіргің келіп,
Пешенеңе әлдене жазуды қиялдайсың,
Бәрібір, біздің күткеніміз ол да емес.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

“Қоңырдың” қоңыр сағымы

  • 0
  • 0

Қардың бетінде қылтиған қурайдың сынған ұшын
Үрлейді желі Арқаның
Бейуақ сайын ызыңдатып.
Топты қарғаның

Толық

Нүктенің күбірі

  • 0
  • 0

Біз түкке де тұрғысызбыз,
Және,
Біз бәрінен ұлымыз…
Ештеңе де,

Толық

Жапырақ пен жапырақтар

  • 0
  • 0

Күз,
Жапырақтар талықси құлап жатыр,
Жел олармен ойнағанды жақсы көретін,
Ұдайы,

Толық

Қарап көріңіз