Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық

  • 17.05.2020
  • 0
  • 0
  • 4279
Басқа адаммын мен бүгін,
Басқа адаммын:
Жанарымды ашқылтым жасқа малдым.
Басылмайтын өксігі жылағанмен,
Ашылмайтын есігі тас қамалмын.

Көлгірсіген көбік сөз кімге керек?
Кешегіден бүгінім мүлде бөлек.
Нәрестедей нәрәнжу жүрегімді
Кімге бөліп,
Берейін кімге бөлеп?

Жүрегімді берейін ен-тегінге,
Сол ғой менің тектім де, тентегім де!
Безер болсаң...
Қайтып бер иесіне,
Азар болса «гөйгөйді» шертемін де...

Басқа адаммын мен бүгін,
Басқа адаммын:
Жанарымды ашқылтым жасқа малдым.
Өлмей, талмай күн кешу қандай қиын
Қасқырлардың ішінде,
Қасқалардың?..

Керегі жоқ ешкімнің жалғыз жанға!
Тәнім, жаным талықсын таңғы ызғарда.
Керегі жоқ!
«Сен үшін өлемін...» деп
Қатырмасын басымды бал қыздар да.

Таза-тақыр безінсін дос та менен,
Әдірем қал сен де, енше, асқақ әуен!
Жазмышымның бедері—Таңбалытас,
Көзден таса қалмайды тастағы ӨЛЕҢ!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазда ауылға бара қалсаң, қымыз көп

  • 0
  • 0

Жазда ауылға бара қалсаң, қымыз көп.
Қымызды үйден ынтызарын кім үзбек?
Ақын үйден аттап шықса, «адасар»
Қызық қуып,

Толық

Он бес күн

  • 0
  • 0

Болғанмен қанша сөзi бал,
Сезiмсiз жанды «сараң» дер.
Он бес күнiңдi өзiң ал,
Он бес күнiңдi маған бер.

Толық

Аяулым, бүгiн тағы түсiме ендiң

  • 0
  • 0

Аяулым, бүгiн тағы түсiме ендiң.
Жайсыз түс жанға ерiксiз түсiрер мұң.
...Еңiсте жатқан саған еңiреп кеп,
Ұсынып тұр екенмiн үсiген гүл.

Толық

Қарап көріңіз