Өлең, жыр, ақындар

Аспан

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1248
Менің тым зеріккен мұңым —
О, бәлкім, қыр асқан ғалам.
Беу, шіркін, неліктен бүгін
Ұқсайды мына аспан маған?

Мына аспан мөлдіремейді,
Бейне сұр қорғасын кеме.
«Бұлттарымт оңды» демейді,
Тоңды ғой, тоңбасын неге?

Сәулесіз бұл нендей ғалам,
Қиылып қарамайды Күн.
Тырсиды нұр бермей маған,
Оу, неге тарамайды мұң?

Жоғалды бұла таңдарым,
Мен — бүрсіз құба талдаймын.
Аспанды жұбата алмадым,
О, тіпті жұбата алмаймын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң

  • 0
  • 0

Жұлдыздарын жинап болды Ай мақтап,
Жапырағын сілкіп қойды жайлап бақ.
Мең-зең болып кірпік ашты Ақтөбе,
Ілгері озған бір сағатты ғайбаттап.

Толық

Астана. Желтоқсан. «Дипломат» қонақүйі

  • 0
  • 0

Уақытша келгенмін, қонғанмын,
Ертең кетемін. Дайынмын.
Ақтөбеде де мен тоңғанмын,
Мен аязды танитын қайыңмын.

Толық

Ескі елес

  • 0
  • 0

Мен деген — үнсіз ғаламмын,
Қоштасқам дүрмектеріммен.
О, не деп тұрсыз маған, Мұң,
Не істеуге міндетті едім мен?

Толық

Қарап көріңіз