Өлең, жыр, ақындар

Мінез туралы

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1406
Бауырларым мені айып етпеңдер,
Оралмайды келмес жерге кеткендер.
Адуынды мінезіме шыдамай,
Теріс қарап,
Теріс қарап кетпеңдер.
Оған куә, жаратқан да, көк пен жер.
Өсіңдерші, өніңдерші, көктеңдер.
Аржағымда қара ниет жоқ менің,
Ер мінезі,
Сол үшін де сөкпеңдер.
Қанағаты бар адаммын тойымға.
Қателігім болса егер, мойындап.
Қайғыңда да жүгіремін жан салып,
Өлең оқып беремін мен тойыңда.
Қарапайым тіршілігім күндегі.
Маған таңсық емес тақтың мінбері.
Қанша асыл болсаң дағы, жігітсің,
Табылатын бойындағы міндері.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен Жаныстың ұрпағымын!

  • 0
  • 0

Тізгін ұстар,
Өрелі ұлдар намыстым.
Көпшілігі елге мәлім, таныссың.
Төлебидей төбе биін пір еткен,

Толық

Көктемдегі мұң

  • 0
  • 0

Тырналардың тізбегі анау, тізіліп.
Найзағай да жарқ етті бір кіжініп.
Шыққа оранған қызғалтақтың бойынан,
Бір тамшы шық Сырғып түсті үзіліп.

Толық

Анашыма!

  • 0
  • 1

Аналар қайда бүгін, іске бөлек.
Анашым аруақты екен, түсіме енеді.
Көрші әжем, үйге келіп айтушы еді,
– Қисайып алайыншы, кішкене – деп.

Толық

Қарап көріңіз